Όσο και αν φαίνεται περίεργο, η φράση αυτή χρησιμοποιήθηκε πρώτη φορά από τον αρχαίο δραματικό ποιητή Αισχύλο.
Συγκεκριμένα, ο μεγάλος τραγωδός αρχίζει την τραγωδία του ''Αγαμέμνων'' με τον φρουρό να λέει: "Θεούς μεν αιτώ των δ απαλλαγή πόνων, φρουράς ετείας μήκος, ην κοιμώμενος ,στέγαις Ατρειδών άγκαθεν, κυνός δίκην". Δηλαδή: ''παρακαλώ τους θεούς να με απαλλάξουν από τον κόπο και από τα βάσανα που πέρασα ένα χρόνο, κοιμώμενος σαν...
τον σκύλο στις στέγες των Ατρειδών''.
Σήμερα με την φράση αυτή υπονοούμε τον άνθρωπο που δουλεύει σκληρά και αγόγγυστα χωρίς να σηκώνει κεφάλι.
Ο σκύλος, βέβαια, δεν δουλεύει, αλλά ο Αισχύλος εννοούσε τα τσοπανόσκυλα και τα κυνηγόσκυλα που ήταν φύλακες νυχθημερόν στο μαντρί!!!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου