τώρα τα λάφια χαίρονται, τώρα...
δροσολογιούνται
και μια λαφίτσα ταπεινή, ταπεινοκαμαριάρα.
δε βόσκει, δεν δροσίζεται, δεν πάει κοντά με τ’ άλλα
όλο τ’ απόσκια περπατεί και τα ζερβά κοιμάται
κι οπέβρει γάργαρο νερό θολώνει και το πίνει
κι ο ήλιος την έρώτησε κι ο ήλιος τη ρωτάει
γιατί λαφίτσα ταπεινή ταπεινοκαμαριάρα
δε βόσκεις δε δροσίζεσαι δε πάς κοντά με τα’ άλλα….»
.png)
.jfif)
.jfif)
.jfif)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου