Ο Τέντι κι εγώ….

Γράφει η Μαριάννα Πυργιώτη. 

Έγινε γνωστός για την ακρίβεια…. διάσημος, σαν ένα ιδιαίτερο αδεσποτάκι στη Σαλαμίνα. Η Γωγώ πάλεψε για να μην μείνει σκέτος «φιλοξενούμενος» αλλά να βρει σπίτι και κάπως έτσι μέσω του zoosos.gr γνωριστήκαμε.

Ο Τέντυ ή Τεντούλης ή Τedy -bear ή Tedy- boy ανάλογα με την ώρα και τα κόλπα που κάνει, είναι ΑΜΕΑ ή ….ΣΜΕΑ δηλαδή ‘Ατομο ή Σκύλος Με Ειδικές Ανάγκες. Τα πίσω του πόδια είναι παράλυτα από αυτοκινητιστικό ατύχημα και έχω την τύχη να είμαι η «μαμά» του. Ο Τεντούλης είναι περίπου 1 -1,5 ετών νεαρός «αδεσποτούλης» που ζούσε και πριν και μετά το ατύχημα σε μεγάλη αγέλη σκύλων, φιλοξενούμενος. Εχοντας ήδη άλλα 4 σκυλιά στην οικογένεια που ήρθαν από τον δρόμο, είχα την εμπειρία της υιοθεσίας ενήλικου αδέσποτου κι όχι κουταβιού. Αν δεν έχετε ανάλογη εμπειρία και θελήσετε να υιοθετήσετε ένα ενήλικο αδέσποτο να θυμάστε πάντα ότι έχει ήδη διαμορφώσει χαρακτήρα και μπορεί να χρειαστεί ηρεμία, επιμονή και υπομονή από πλευράς σας.

Ο Τέντυ τις πρώτες ημέρες ήταν ένα επιθετικό αγριεμένο σκυλί φοβισμένο και ταλαιπωρημένο. Αρα επικίνδυνο και σε κάποιον άπειρο -όπως ο άντρας μου- προκαλούσε φόβο και έντονα αρνητικά συναισθήματα. .

Με τον Τέντυ που ήταν πολύ αδύνατος και μόνιμα πεινασμένος, το φαγητό έγινε αμέσως η «γέφυρα» μεταξύ μας χωρίς να κάνω επι μέρες κάποια κίνηση για να τον πλησιάσω. Κοντά του κάθισα μετά από μία εβδομάδα αφού είχα βεβαιωθεί ότι η παρουσία μου δεν τον τρόμαζε αντίθετα με περίμενε με τον δικό του επιφυλακτικό τρόπο. Και πάλι τον άφησα να έρθει μόνος του σε επαφή , να ζητήσει δηλαδή αυτός το χάδι και τότε όλα έγιναν ήρεμα. Τώρα είμαστε πια στη φάση της τρελής αγκαλιάς και του παιχνιδιού , αλλά ακόμη έχουμε δρόμο για το μεγάλο βήμα , να φορέσει το καρότσι που θα αλλάξει ριζικά τη ζωή του. Αν βιαστώ και τρομάξει θα πάμε μήνες πίσω ενώ αν περιμένω λίγο να με εμπιστευτεί απόλυτα , θα κερδίσουμε το στοίχημα.

Ενα σκυλί με ειδικές ανάγκες, χρειάζεται και ειδική περιποίηση. Ειδική τροφή που θα σας υποδείξει ο κτηνίατρος, βιταμίνες και αυστηρή καθαριότητα λόγω των πληγών καθώς σέρνεται με το πίσω μέρος. Ο Τέντυ μου επέτρεψε να του βάλω αλοιφή στις πληγές μετά από τρεις εβδομάδες. Στο ενδιάμεσο είχε ήδη βελτιωθεί αισθητά από το μαλακό αδιάβροχο στρώμα μαζί με υποσέντονα μιας χρήσης και τα λεπτά χαλάκια- γιόγκα που έχω βάλει γύρω για να κινείται στα μαλακά. Καθαρίζονται πανεύκολα και στεγνώνουν αμέσως. Όταν κάνει κρύο χρησιμοποιώ φτηνές φλις κουβέρτες για να τον σκεπάζω. Λόγω της αναπηρίας του κρυώνει πολύ περισσότερο από ένα υγιές σκυλί. Τον πλένω καθημερινά τοπικά με ειδικό σαμπουάν και ολόκληρο μία φορά τον μήνα με χλιαρό νερό .

Τώρα διαβάζοντας ξένα sites και προσωπικές εμπειρίες άλλων «γονιών» κατέληξα ότι η πάνα είναι μόνο για έκτακτη ανάγκη όπως π.χ μέσα στο σπίτι ή το αυτοκίνητο Δεν λερώνεται μεν ο χώρος αλλά το σκυλί γίνεται χάλια και σε μακροχρόνια χρήση ακόμη… πιο χάλια.

 Το ίδιο συμβαίνει και με τις ειδικές σακούλες συρσίματος. Το καλύτερο είναι ένας καθαρός χώρος όπως π.χ μια μεγάλη βεράντα που να πλένεται εύκολα δύο -τρεις φορές τη μέρα όχι με απορρυπαντικό αλλά με φυσικό σαπούνι και μια μεγάλη επιφάνεια π.χ 4-5 τμ μαλακού χώρου όπως με τα χαλάκια γιόγκα για να κινείται. Πολύ αποτελεσματικός για να προστατευτούν τα σημεία που τρίβεται το σκυλί, είναι ο ειδικός ελαστικός επίδεσμος που βάζουν στα πόδια των αλόγων και τον έχουν πολλά pet shops. Για εμένα ο Τέντυ είναι το πιο εύκολο και το λιγότερο ….απαιτητικό σκυλί της οικογένειας. Αυτά που έχει ανάγκη είναι πρακτικά και εύκολα, ενώ είναι απίστευτα ολιγαρκής και ήσυχος στο χώρο του. Χαίρεται με ένα πιάτο φαγητό και μισή ώρα χάδια κι αγκαλίτσες πρωί μεσημέρι και βράδυ. Ελάχιστη προσπάθεια από μέρους μου αλλά τεράστια ανταμοιβή από πλευράς του .

Υ.Γ Κάθομαι στο γραφείο μου και ο Τέντυ με κοιτάζει ήρεμος μέσα από το τζάμι όπως κάθε μέρα όταν γράφω κείμενα….

12:45 μ.μ.