Τσιμπούρια: Η εξέλιξη και η μετάδοση ασθενειών...

Στον σκύλο παρασιτούν διάφορα είδη κροτώνων, τα οποία στη χώρα μας ανήκουν κατά κύριο λόγο στο γένος Rhipicephalus sanguineus. Οι κρότωνες ή αλλιώς τα τσιμπούρια δεν εμφανίζουν εκλεκτικότητα ως προς τα ζώα που παρασιτούν και ο βιολογικός τους κύκλος διαρκεί 1-3 έτη. Στη χώρα μας η παρασίτωση από κρότωνες αποτελεί σοβαρό πρόβλημα από τον Μάρτιο μέχρι το Νοέμβριο.
 Αφθονούν στην βλάστηση και στην υγρασία (ύπαιθρος, προάστια πόλεων) και είναι ιδιαίτερα ευαίσθητοι στο ηλιακό φως, στην ξηρασία και στις καταρρακτώδεις βροχές. Η εύκολη ανεύρεσή τους πάνω στα ζώα δεν αφήνει περιθώρια για διαφορετική διάγνωση. Σε σκύλους με μακρύ τρίχωμα είναι δυνατό να μην εκτιμηθεί σωστά η έκταση και η ένταση της παρασίτωσης, αν δεν προηγηθεί κούρεμα ή προσεκτική εξέταση του δέρματος.
Η εξέλιξη των τσιμπουριών περιλαμβάνει τέσσερα στάδια. Του αβγού, της προνύμφης, της νύμφης και του ενηλίκου.

Κάθε θηλυκό μπορεί να γεννήσει μέχρι και 18.000 αβγά. 

Οι προνύμφες βρίσκονται στα χόρτα και εκεί περιμένουν κάποιο ξενιστή ώστε να προσκολληθούν. Καταλαβαίνουν τη διέλευση του ζώου από την κίνηση που μεταδίδει στη γειτονική βλάστηση, από τη θερμότητα και την οσμή που εκπέμπει, καθώς και από την αλλαγή του φωτισμού που προκαλεί. Στη συνέχεια, μετακινούνται στο σώμα του μέχρι να βρουν κατάλληλο σημείο με λεπτό δέρμα για να αρχίσουν να ρουφούν αίμα, με αποτέλεσμα τη διόγκωσή τους.
Η παραπέρα εξέλιξή τους γίνεται στο ίδιο ζώο ή μπορεί να χρειαστεί να επαναληφθεί η προηγούμενη διαδικασία και σε περισσότερα του ενός ζώα. 

Τα τσιμπούρια μπορούν να μεταδώσουν και αρκετά νοσήματα που μπορούν να αποβούν μοιραία για τη ζωή των κατοικιδίων. 

Ο παρασιτισμός από κρότωνες συνεπάγεται τη μετάδοση ασθενειών όπως είναι η ερλιχίωση, η πιροπλάσμωση, η ηπατοζωονόσος, η νόσος Lyme, κ.ά. Η ερλιχίωση παρατηρείται τους μήνες από Απρίλιο έως Οκτώβριο, γεγονός που συμπίπτει με την περίοδο δράσης των κροτώνων.

3:19 μ.μ.