Ψύλλοι: Τι είναι, πώς εξελίσσονται και τι προκαλούν...

Οι ψύλλοι είναι από τα πλέον συχνά και συνήθη αιματοφάγα εξωπαράσιτα στα μικρά ζώα. Το συχνότερο είδος παγκοσμίως είναι το Ctenocephalides felis, αν και στην Ελλάδα υπερτερεί το Ctenocephalides canis. Το ζώο που έχει ψύλλους ξύνεται ή δαγκώνεται συχνά. Συνήθως ανευρίσκονται πιο εύκολα τα κόπρανα των ψύλλων πάνω στο τρίχωμα του ζώου από ότι τα ίδια τα παράσιτα. Πρόκειται για μαύρα σημαδάκια τα οποία, όταν τοποθετηθούν πάνω σε βρεγμένο βαμβάκι, αφήνουν κόκκινη περιοχή λόγω του αίματος που περιέχουν.
Μόλις ο ενήλικος ψύλλος βρεθεί πάνω στο ζώο, αρχίζει να τρέφεται αμέσως, ενώ η αναπαραγωγική διαδικασία γίνεται μέσα στις πρώτες 24 ώρες.
Τα αβγά που εναποτίθενται πάνω στον ξενιστή πέφτουν στο δάπεδο σε χρονικό διάστημα που εξαρτάται από την κινητική δραστηριότητα, τις συνήθειες και τον τρόπο ζωής του ζώου. Μέσα σε 1-20 μέρες εξελίσσονται σε προνύμφες, ανάλογα με τις κλιματολογικές συνθήκες. Οι προνύμφες εισέρχονται μέσα στα χαλιά και στις μοκέτες, στις ρωγμές του δαπέδου και των επίπλων και σε άλλα σκοτεινά σημεία.
Μετά την πάροδο 5-11 ημερών μεταπίπτουν σε νύμφες, στάδιο το οποίο μπορεί να διαρκέσει μέχρι ένα χρόνο. Όταν οι συνθήκες το επιτρέπουν εξελίσσονται σε ενήλικους ψύλλους

Η ευαισθησία των ενήλικων ψύλλων, των αβγών και προνυμφών τους στο ηλιακό φως, δικαιολογεί την απουσία τους από τα ηλιόλουστα μέρη του εξωτερικού χώρου. 

Στα θερμά και υγρά κλίματα κυκλοφορούν αρκετοί ψύλλοι, τις συννεφιασμένες μέρες. Συνήθως βρίσκονται σε σκιερά μέρη, όπως είναι οι θάμνοι, τα λουλούδια των κήπων και οι γύρω από το σπίτι χώροι. 

Ο παρασιτισμός από τους ψύλλους είναι δυνατό να προκαλέσει ερεθισμό του ζώου και κνησμό, αναιμία (νεαρά και μικρόσωμα ζώα), αλλεργική δερματίτιδα και ευθύνεται για τη μετάδοση διαφόρων λοιμωδών και παρασιτικών νοσημάτων.

1:00 μ.μ.