Το πρόβλημα με τον τεράστιο αριθμό των αδέσποτων σκύλων στο νομό Μεσσηνίας δεν μπορεί να λυθεί μόνο με την περισυλλογή, τη στείρωση και την απελευθέρωσή τους ξανά εκεί απ' όπου τους έπιασαν.
Χρειάζεται να μειωθεί ο αριθμός τους και αυτό θα γίνει μόνο αν η Πολιτεία φροντίσει ώστε οι ιδιοκτήτες των δεσποζόμενων να μην παρατάνε τα ζώα τους στους δρόμους για να... τα ξεφορτωθούν, αυτά ή τα κουτάβια τους. Κι αυτό προϋποθέτει να είναι τσιπαρισμένα και στειρωμένα και να ισχύσει για κάθε ιδιοκτήτη ό,τι προβλέπεται από το νόμο.
Σήμερα είναι η Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων και η "Ε" με αφορμή τον εορτασμό της αναζήτησε στους δύο μεγάλους δήμους του νομού, τους Δήμους Καλαμάτας και Μεσσήνης, ποιο είναι το μέγεθος του προβλήματος, αλλά και τι μπορούν να κάνουν οι δήμοι ώστε να γίνουν μέρος της λύσης. Επίσης, απευθυνθήκαμε και στον Φιλοζωικό Όμιλο Καλαμάτας (ΦΟΚ), που είναι το μόνο σωματείο το οποίο συνεργάζεται με τους δύο συγκεκριμένους δήμους, ενώ τα μέλη του έχουν κάνει τα σπίτια τους... κυνοκομεία, αφού κανένας δήμος στην Μεσσηνία δεν διαθέτει καταφύγιο για τα αδέσποτα ζώα. Όπως χαρακτηριστικά μας έλεγε η πρόεδρος του ΦΟΚ Κατερίνα Πεζώνη καθημερινά δέχονται ως σωματείο 20-50 τηλεφωνήματα για ζώα τα οποία χρειάζονται βοήθεια, αλλά αδυνατούν να ανταποκριθούν σε όλα αυτά τα αιτήματα, ειδικά χωρίς οι δήμοι να έχουν τον κατάλληλο χώρο για να υποδεχτούν τα άρρωστα, γέρικα και σε ανάγκη ζώα.
ΝΑ ΜΕΙΩΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΑΡΙΘΜΟΥΣ
Η πρόεδρος του Φιλοζωικού κ. Πεζώνη μας είπε ότι και οι ίδιοι είναι σε μια διαδικασία για την αδειοδότηση ενός καταφυγίου και έχουν ήδη καταθέσει τα δικαιολογητικά. Το πρόβλημα ωστόσο με τα αδέσποτα ζώα είναι μεγάλο, όπως λέει και, δυστυχώς, "αυξάνεται αντί να μειώνεται". Και ναι μεν οι Δήμοι Καλαμάτας και Μεσσήνης, όπως και οι Δήμοι Τριφυλίας και Οιχαλίας, κάνουν κάποιες προσπάθειες, αλλά "δεν είναι ολοκληρωμένες. Χρειάζεται μια πολύπλευρη αντιμετώπιση για τη μείωση του αριθμού των αδέσποτων", αναφέρει. Και προσθέτει ότι πρέπει να παρθούν "σειρά από μέτρα για να μειώσουμε τους αριθμούς", γιατί "δεν φτάνει η περισυλλογή, η στείρωση και η απελευθέρωσή τους".
ΚΑΜΠΑΝΙΑ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ
Μια καμπάνια στα σχολεία, που θα έφερνε τα παιδιά σε επαφή με το πρόβλημα, από το να χειριστούν μια αγέλη αδέσποτων στο δρόμο μέχρι να μάθουν πώς σιτίζουμε, ποτίζουμε ένα αδέσποτο, ώστε να μην υπάρχει πρόβλημα στη γειτονιά, θα ήταν ίσως μια καλή αρχή, όπως λέει η πρόεδρος του ΦΟΚ. Γιατί τα παιδιά θα πρέπει "να μάθουν ότι δεν είναι μόνο για παιχνίδι τα ζώα, αλλά θα τα έχουν κοντά τους 15 χρόνια κι όταν χρειαστεί να αλλάξουν τρόπο ζωής και συνήθειες δεν θα πρέπει να τα εγκαταλείψουν. Όπως θα πρέπει να γίνει συνείδηση ότι ένα ζώο το τσιπάρουμε και του κάνουμε τα εμβόλιά του".
ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ ΤΙΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΤΟΥΣ
Ενημέρωση όμως χρειάζονται και οι ιδιοκτήτες των ζώων ώστε να ξέρουν ότι είναι υποχρέωσή τους από το νόμο να στειρώσουν και να τσιπάρουν το σκύλο τους, γιατί θα έχουν νομικές κυρώσεις. Σημαντικό είναι όμως να ξέρουν ότι έχουν και ηθική υποχρέωση, γιατί -δυστυχώς- αφήνουν τα κουτάβια ή και τα γατάκια σε κουτιά στους δρόμους γιατί δεν έχουν τι να τα κάνουν, την ίδια στιγμή που όπως λέει η κ. Πεζώνη "δεν υπάρχει απορρόφηση και δεν βρίσκονται άνθρωποι να τα υιοθετήσουν". Πρέπει επομένως "να πάψουν οι γέννες για ένα διάστημα, προκειμένου να πέσουν οι αριθμοί", τονίζει.
Η ΣΥΝΔΡΟΜΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ
Βέβαια στην προσπάθεια να μειωθεί ο αριθμός των αδέσποτων χρειάζεται να συνδράμει και η Πολιτεία κι όχι απαραίτητα με αυστηρό έλεγχο, όπως λέει η Κ. Πεζώνη. Αλλά, "να βοηθήσει τους πολίτες οικονομικά ή να δώσει άλλα ερεθίσματα, ώστε να στειρώσουν και να τσιπάρουν τα ζώα τους, γιατί τα αδέσποτα είναι προϊόν από τα δεσποζόμενα", σημειώνει. Και εξηγεί ότι "τα πιο πολλά αδέσποτα είναι στειρωμένα, οπότε τα δεσποζόμενα είναι αυτά που δημιουργούν τους αριθμούς και αυξάνονται τα εγκαταλειμμένα, γιατί οι ιδιοκτήτες δεν έχουν τι να κάνουν τα κουτάβια".
Εν κατακλείδι η πρόεδρος του ΦΟΚ τονίζει ότι "για να μειώσουμε τους αριθμούς θα πρέπει όλοι οι φορείς σε συνεργασία να κάτσουμε σε ένα τραπέζι και να δούμε τι μέτρα μπορούμε να πάρουμε -και δεν αναφέρομαι μόνο στα σκυλιά, αλλά σε κάθε ζώο (γαϊδουράκια, άλογα, γάτες), το οποίο συνυπάρχει μαζί μας σε αυτό τον πλανήτη".
ΟΙ ΔΗΜΟΙ
Οι δήμοι που συμμετέχουν πιο ενεργά στην προσπάθεια για την μείωση του αριθμού των αδέσποτων ζώων, αλλά και τη φροντίδα όσων ζουν στους δρόμους είναι της Καλαμάτας και της Μεσσήνης. Βέβαια, και οι Δήμοι Τριφυλίας και Οιχαλίας έχουν κάποια προγράμματα στειρώσεων για τα αδέσποτα και προσπαθούν να κάνουν κάτι -όμως, πέρα από άλλες αγκυλώσεις, γίνεται ακόμα πιο δύσκολο γιατί στις εν λόγω περιοχές δεν υπάρχουν φιλοζωικά σωματεία για να συμβάλουν στην προσπάθεια και οι όποιες ενέργειες ενίσχυσης του έργου των δήμων είναι από μεμονωμένους φιλόζωους εθελοντές, στους Γαργαλιάνους και την Κυπαρισσία.
ΣΤΗΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑ
Ο δημοτικός σύμβουλος Γιώργος Φάβας και μέχρι πρόσφατα υπεύθυνος για το πρόγραμμα για τα αδέσποτα στο Δήμο Καλαμάτας (σ.σ. η "Ε" μίλησε μαζί του πριν την απομάκρυνσή του), μας είπε ότι ο δήμος εφαρμόζει πρόγραμμα περισυλλογής, εμβολιασμού, στείρωσης, τσιπαρίσματος και θεραπείας, εφόσον χρειάζεται, με συνεργαζόμενο κτηνίατρο. Ο εργολάβος, ο οποίος συνεργάζεται με τον δήμο για την περισυλλογή των αδέσποτων σκύλων (γίνεται με ειδικές παγίδες), έχει και την ευθύνη να φιλοξενεί μετά τη στείρωση τα ζώα για 10 ημέρες και στη συνέχεια -όπως άλλωστε προβλέπει ο σχετικός νόμος- ο σκύλος απελευθερώνεται εκεί που ζούσε και πριν. Αν όμως έχει παρατηρηθεί στην περιοχή ότι υπάρχει πρόβλημα με αγέλη σκύλων, τότε μπορεί να τον αφήσουν κάπου αλλού.
ΜΕΡΙΜΝΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΖΩΑ
Ειδική μέριμνα είπε ο κ. Φάβας υπάρχει και για τα σκυλιά αυτά τα οποία μπορεί να έχουν δείξει επιθετική συμπεριφορά ή και να έχουν δαγκώσει κάποιον. Σε αυτές λοιπόν τις περιπτώσεις μια ειδική επιτροπή αξιολογεί τι πρέπει να γίνει και μόνο σε ακραίες περιπτώσεις το ζώο θα οδηγηθεί σε ευθανασία. Διαφορετικά θα το αναλάβει εκπαιδευτής σκύλων και θα αναζητηθεί οικογένεια για την υιοθέτησή του. Βέβαια, όλα αυτά θεωρητικά, καθώς το εν λόγω πρόγραμμα στο Δήμο Καλαμάτας εφαρμόζεται από τα μέσα του περασμένου Ιουλίου, ενώ δεν λειτουργεί καταφύγιο και μόνιμη κτηνιατρική εγκατάσταση, ώστε να επιτρέπει και την ανάπτυξη ενός δικτύου για τις υιοθεσίες.
ΠΕΡΙΣΥΛΛΟΓΗ 22 ΑΔΕΣΠΟΤΩΝ
Έτσι, από τον περασμένο Ιούλιο ο εργολάβος έχει περισυλλέξει και ακολουθήσει τις προβλεπόμενες διαδικασίες για 22 αδέσποτα σκυλιά στο Δήμο Καλαμάτας, ενώ -όπως είπε ο κ. Φάβας- δεν μπορεί να προσδιοριστεί ούτε κατ' εκτίμηση ο αριθμός των αδέσποτων, ενώ στην πόλη της Καλαμάτας μεγάλος αριθμός έχει παρατηρηθεί βόρεια της Κεντρικής Αγοράς, χαμηλά στην οδό Αρτέμιδος και τη Θεμιστοκλέους, καθώς και στην περιοχή της οδού Ηρώων και της Τέντας. Αναφορές για μεγάλο αριθμό αδέσποτων έχει δεχτεί ο δήμος και για τις περιοχές της Βέργας και στα πεδινά χωριά, απ' όπου έχει περισυλλέξει και ζώα. Αυτό επίσης που μας επεσήμανε ο Δημ. Φάβας είναι ότι ειδικά στα χωριά ο αριθμός των αδέσποτων γιγαντώνεται γιατί οι ιδιοκτήτες των δεσποζόμενων τα αφήνουν και τριγυρίζουν ελεύθερα, χωρίς να είναι στειρωμένα ή τσιπαρισμένα.
ΣΤΗΝ ΜΕΣΣΗΝΗ
Ως... τραγική μας περιέγραψαν από το Δήμο Μεσσήνης την κατάσταση σε ό,τι αφορά τον αριθμό των αδέσποτων και τις καταγγελίες από πολίτες για αγέλες που τριγυρίζουν μέσα στην πόλη της Μεσσήνης και σε άλλες περιοχές του δήμου -όπως η Εύα, η Λάμπαινα και η Βαλύρα. Ενδεικτικά μας ανέφεραν ότι μόνο πέρυσι περισυνέλεξαν, στείρωσαν, τσιπάρισαν και περιέθαλψαν 45 σκυλιά -και φυσικά ούτε λόγος για γάτες, αφού κάτι τέτοιο θα ήταν μια πολυτέλεια! Η τραγική αύξηση των αδέσποτων, όπως και παντού εξάλλου, οφείλεται στο ότι πολλοί οι οποίοι έρχονται για διακοπές παρατάνε τα σκυλιά τους εδώ, νομίζοντας ότι στην ύπαιθρο είναι πιο εύκολο να επιβιώσουν. Επιπλέον, είναι και οι ιδιοκτήτες δεσποζόμενων (και μην ξεχνάμε ότι ο Δήμος Μεσσήνης είναι ένας μεγάλος αγροτικός δήμος), οι οποίοι αφήνουν να γεννούν ανεξέλεγκτα τα σκυλιά τους και μετά... πετάνε τα κουτάβια.
ΣΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΦΟΚ
Ο Δήμος Μεσσήνης είναι ένας δήμος που εδώ και 2-3 χρόνια σε συνεργασία με τον Φιλοζωικό Ομιλο Καλαμάτας προσπαθεί να περιορίσει τον αριθμό των αδέσποτων, να προμηθευτεί επαρκείς ποσότητες τροφής, ενώ υστερεί σε προσωπικό και χρηματοδότηση. Κι αυτό γιατί με το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο, ο δήμος πρέπει πρώτα να παρουσιάσει τα εντάλματα πληρωμής για ό,τι έξοδα έχει κάνει για τα αδέσποτα και μετά το αρμόδιο υπουργείο να εγκρίνει τη χρηματοδότηση. Εν τω μεταξύ, δεν υπάρχει και βοήθεια από την Περιφέρεια Πελοποννήσου, ώστε να βοηθηθούν οι μικροί δήμοι για να έχουν μόνιμη συνεργασία με κτηνίατρο και τη δυνατότητα να κατασκευάσουν καταφύγια.
ΟΙ ΑΓΚΥΛΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΝΟΜΟ
Όπως πάντως προκύπτει από το ρεπορτάζ το μείζον δεν είναι τι δεν έχει κάνει ο κάθε δήμος, αλλά τι μπορεί να κάνει με το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο και χωρίς ουσιαστικά έναν αποτελεσματικό τρόπο χρηματοδότησης από το αρμόδιο υπουργείο. Επιπλέον, σε αγροτικές περιοχές όπως συμβαίνει με τον Δήμο Μεσσήνης η κατάσταση τείνει να γίνει ανεξέλεγκτη: Από τη μια δεν μπορεί να ελεγχθεί η κατάσταση με τα δεσποζόμενα, καθώς ο δήμος και η Αστυνομία (φορείς που ο νόμος προβλέπει να κάνουν τους ελέγχους) δηλώνουν αδυναμία να ελέγξουν για μη τσιπαρισμένα ζώα. Από την άλλη, κάποιος που έχει έναν σκύλο στο κτήμα του θα προτιμήσει να τον αφήσει ελεύθερο από το να επωμιστεί το πρόστιμο και τα έξοδα για την κτηνιατρική του παρακολούθηση και ένα κατάλληλο περιβάλλον διαβίωσης.
ΕΛΛΕΙΨΗ ΚΑΙ ΣΕ ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ
Επίσης, σημαντικό είναι να επισημάνουμε ότι αντίθετα απ' ό,τι συμβαίνει στα μεγάλα αστικά κέντρα, όπου εκεί υπάρχουν πρόθυμοι και πολλοί εθελοντές και φιλοζωικές οργανώσεις, σε μικρούς δήμους αυτό δεν ισχύει. Στη Μεσσηνία εκτός από τον Φιλοζωικό Ομιλο Καλαμάτας δεν υπάρχουν άλλοι οργανωμένοι σύλλογοι που να συνεργάζονται με τους δήμους, όπως δεν υπάρχουν και καταφύγια ζώων για τη βραχυπρόθεσμη παραμονή τους μετά τη στείρωση, τον εμβολιασμό και το τσιπάρισμά τους. Αλλωστε και ο νόμος δεν επιτρέπει τη μόνιμη ασυλοποίηση του ζώου και φυσικά ό,τι και αν λέμε αφορά αποκλειστικά και μόνο σκύλους, γιατί οι γάτες είναι... πολυτέλεια να ενταχθούν σε όλο αυτό. Οσο για ένα οργανωμένο δίκτυο υιοθεσιών, εκτός από τον ΦΟΚ, κάτι τώρα πάει να κάνει και ο Δήμος Καλαμάτας.
Ρεπορτάζ: Νικολέττα Κολυβάρη
https://www.eleftheriaonline.gr/
Χρειάζεται να μειωθεί ο αριθμός τους και αυτό θα γίνει μόνο αν η Πολιτεία φροντίσει ώστε οι ιδιοκτήτες των δεσποζόμενων να μην παρατάνε τα ζώα τους στους δρόμους για να... τα ξεφορτωθούν, αυτά ή τα κουτάβια τους. Κι αυτό προϋποθέτει να είναι τσιπαρισμένα και στειρωμένα και να ισχύσει για κάθε ιδιοκτήτη ό,τι προβλέπεται από το νόμο.
Σήμερα είναι η Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων και η "Ε" με αφορμή τον εορτασμό της αναζήτησε στους δύο μεγάλους δήμους του νομού, τους Δήμους Καλαμάτας και Μεσσήνης, ποιο είναι το μέγεθος του προβλήματος, αλλά και τι μπορούν να κάνουν οι δήμοι ώστε να γίνουν μέρος της λύσης. Επίσης, απευθυνθήκαμε και στον Φιλοζωικό Όμιλο Καλαμάτας (ΦΟΚ), που είναι το μόνο σωματείο το οποίο συνεργάζεται με τους δύο συγκεκριμένους δήμους, ενώ τα μέλη του έχουν κάνει τα σπίτια τους... κυνοκομεία, αφού κανένας δήμος στην Μεσσηνία δεν διαθέτει καταφύγιο για τα αδέσποτα ζώα. Όπως χαρακτηριστικά μας έλεγε η πρόεδρος του ΦΟΚ Κατερίνα Πεζώνη καθημερινά δέχονται ως σωματείο 20-50 τηλεφωνήματα για ζώα τα οποία χρειάζονται βοήθεια, αλλά αδυνατούν να ανταποκριθούν σε όλα αυτά τα αιτήματα, ειδικά χωρίς οι δήμοι να έχουν τον κατάλληλο χώρο για να υποδεχτούν τα άρρωστα, γέρικα και σε ανάγκη ζώα.
ΝΑ ΜΕΙΩΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΑΡΙΘΜΟΥΣ
Η πρόεδρος του Φιλοζωικού κ. Πεζώνη μας είπε ότι και οι ίδιοι είναι σε μια διαδικασία για την αδειοδότηση ενός καταφυγίου και έχουν ήδη καταθέσει τα δικαιολογητικά. Το πρόβλημα ωστόσο με τα αδέσποτα ζώα είναι μεγάλο, όπως λέει και, δυστυχώς, "αυξάνεται αντί να μειώνεται". Και ναι μεν οι Δήμοι Καλαμάτας και Μεσσήνης, όπως και οι Δήμοι Τριφυλίας και Οιχαλίας, κάνουν κάποιες προσπάθειες, αλλά "δεν είναι ολοκληρωμένες. Χρειάζεται μια πολύπλευρη αντιμετώπιση για τη μείωση του αριθμού των αδέσποτων", αναφέρει. Και προσθέτει ότι πρέπει να παρθούν "σειρά από μέτρα για να μειώσουμε τους αριθμούς", γιατί "δεν φτάνει η περισυλλογή, η στείρωση και η απελευθέρωσή τους".
ΚΑΜΠΑΝΙΑ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ
Μια καμπάνια στα σχολεία, που θα έφερνε τα παιδιά σε επαφή με το πρόβλημα, από το να χειριστούν μια αγέλη αδέσποτων στο δρόμο μέχρι να μάθουν πώς σιτίζουμε, ποτίζουμε ένα αδέσποτο, ώστε να μην υπάρχει πρόβλημα στη γειτονιά, θα ήταν ίσως μια καλή αρχή, όπως λέει η πρόεδρος του ΦΟΚ. Γιατί τα παιδιά θα πρέπει "να μάθουν ότι δεν είναι μόνο για παιχνίδι τα ζώα, αλλά θα τα έχουν κοντά τους 15 χρόνια κι όταν χρειαστεί να αλλάξουν τρόπο ζωής και συνήθειες δεν θα πρέπει να τα εγκαταλείψουν. Όπως θα πρέπει να γίνει συνείδηση ότι ένα ζώο το τσιπάρουμε και του κάνουμε τα εμβόλιά του".
ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ ΤΙΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΤΟΥΣ
Ενημέρωση όμως χρειάζονται και οι ιδιοκτήτες των ζώων ώστε να ξέρουν ότι είναι υποχρέωσή τους από το νόμο να στειρώσουν και να τσιπάρουν το σκύλο τους, γιατί θα έχουν νομικές κυρώσεις. Σημαντικό είναι όμως να ξέρουν ότι έχουν και ηθική υποχρέωση, γιατί -δυστυχώς- αφήνουν τα κουτάβια ή και τα γατάκια σε κουτιά στους δρόμους γιατί δεν έχουν τι να τα κάνουν, την ίδια στιγμή που όπως λέει η κ. Πεζώνη "δεν υπάρχει απορρόφηση και δεν βρίσκονται άνθρωποι να τα υιοθετήσουν". Πρέπει επομένως "να πάψουν οι γέννες για ένα διάστημα, προκειμένου να πέσουν οι αριθμοί", τονίζει.
Η ΣΥΝΔΡΟΜΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ
Βέβαια στην προσπάθεια να μειωθεί ο αριθμός των αδέσποτων χρειάζεται να συνδράμει και η Πολιτεία κι όχι απαραίτητα με αυστηρό έλεγχο, όπως λέει η Κ. Πεζώνη. Αλλά, "να βοηθήσει τους πολίτες οικονομικά ή να δώσει άλλα ερεθίσματα, ώστε να στειρώσουν και να τσιπάρουν τα ζώα τους, γιατί τα αδέσποτα είναι προϊόν από τα δεσποζόμενα", σημειώνει. Και εξηγεί ότι "τα πιο πολλά αδέσποτα είναι στειρωμένα, οπότε τα δεσποζόμενα είναι αυτά που δημιουργούν τους αριθμούς και αυξάνονται τα εγκαταλειμμένα, γιατί οι ιδιοκτήτες δεν έχουν τι να κάνουν τα κουτάβια".
Εν κατακλείδι η πρόεδρος του ΦΟΚ τονίζει ότι "για να μειώσουμε τους αριθμούς θα πρέπει όλοι οι φορείς σε συνεργασία να κάτσουμε σε ένα τραπέζι και να δούμε τι μέτρα μπορούμε να πάρουμε -και δεν αναφέρομαι μόνο στα σκυλιά, αλλά σε κάθε ζώο (γαϊδουράκια, άλογα, γάτες), το οποίο συνυπάρχει μαζί μας σε αυτό τον πλανήτη".
ΟΙ ΔΗΜΟΙ
Οι δήμοι που συμμετέχουν πιο ενεργά στην προσπάθεια για την μείωση του αριθμού των αδέσποτων ζώων, αλλά και τη φροντίδα όσων ζουν στους δρόμους είναι της Καλαμάτας και της Μεσσήνης. Βέβαια, και οι Δήμοι Τριφυλίας και Οιχαλίας έχουν κάποια προγράμματα στειρώσεων για τα αδέσποτα και προσπαθούν να κάνουν κάτι -όμως, πέρα από άλλες αγκυλώσεις, γίνεται ακόμα πιο δύσκολο γιατί στις εν λόγω περιοχές δεν υπάρχουν φιλοζωικά σωματεία για να συμβάλουν στην προσπάθεια και οι όποιες ενέργειες ενίσχυσης του έργου των δήμων είναι από μεμονωμένους φιλόζωους εθελοντές, στους Γαργαλιάνους και την Κυπαρισσία.
ΣΤΗΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑ
Ο δημοτικός σύμβουλος Γιώργος Φάβας και μέχρι πρόσφατα υπεύθυνος για το πρόγραμμα για τα αδέσποτα στο Δήμο Καλαμάτας (σ.σ. η "Ε" μίλησε μαζί του πριν την απομάκρυνσή του), μας είπε ότι ο δήμος εφαρμόζει πρόγραμμα περισυλλογής, εμβολιασμού, στείρωσης, τσιπαρίσματος και θεραπείας, εφόσον χρειάζεται, με συνεργαζόμενο κτηνίατρο. Ο εργολάβος, ο οποίος συνεργάζεται με τον δήμο για την περισυλλογή των αδέσποτων σκύλων (γίνεται με ειδικές παγίδες), έχει και την ευθύνη να φιλοξενεί μετά τη στείρωση τα ζώα για 10 ημέρες και στη συνέχεια -όπως άλλωστε προβλέπει ο σχετικός νόμος- ο σκύλος απελευθερώνεται εκεί που ζούσε και πριν. Αν όμως έχει παρατηρηθεί στην περιοχή ότι υπάρχει πρόβλημα με αγέλη σκύλων, τότε μπορεί να τον αφήσουν κάπου αλλού.
ΜΕΡΙΜΝΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΖΩΑ
Ειδική μέριμνα είπε ο κ. Φάβας υπάρχει και για τα σκυλιά αυτά τα οποία μπορεί να έχουν δείξει επιθετική συμπεριφορά ή και να έχουν δαγκώσει κάποιον. Σε αυτές λοιπόν τις περιπτώσεις μια ειδική επιτροπή αξιολογεί τι πρέπει να γίνει και μόνο σε ακραίες περιπτώσεις το ζώο θα οδηγηθεί σε ευθανασία. Διαφορετικά θα το αναλάβει εκπαιδευτής σκύλων και θα αναζητηθεί οικογένεια για την υιοθέτησή του. Βέβαια, όλα αυτά θεωρητικά, καθώς το εν λόγω πρόγραμμα στο Δήμο Καλαμάτας εφαρμόζεται από τα μέσα του περασμένου Ιουλίου, ενώ δεν λειτουργεί καταφύγιο και μόνιμη κτηνιατρική εγκατάσταση, ώστε να επιτρέπει και την ανάπτυξη ενός δικτύου για τις υιοθεσίες.
ΠΕΡΙΣΥΛΛΟΓΗ 22 ΑΔΕΣΠΟΤΩΝ
Έτσι, από τον περασμένο Ιούλιο ο εργολάβος έχει περισυλλέξει και ακολουθήσει τις προβλεπόμενες διαδικασίες για 22 αδέσποτα σκυλιά στο Δήμο Καλαμάτας, ενώ -όπως είπε ο κ. Φάβας- δεν μπορεί να προσδιοριστεί ούτε κατ' εκτίμηση ο αριθμός των αδέσποτων, ενώ στην πόλη της Καλαμάτας μεγάλος αριθμός έχει παρατηρηθεί βόρεια της Κεντρικής Αγοράς, χαμηλά στην οδό Αρτέμιδος και τη Θεμιστοκλέους, καθώς και στην περιοχή της οδού Ηρώων και της Τέντας. Αναφορές για μεγάλο αριθμό αδέσποτων έχει δεχτεί ο δήμος και για τις περιοχές της Βέργας και στα πεδινά χωριά, απ' όπου έχει περισυλλέξει και ζώα. Αυτό επίσης που μας επεσήμανε ο Δημ. Φάβας είναι ότι ειδικά στα χωριά ο αριθμός των αδέσποτων γιγαντώνεται γιατί οι ιδιοκτήτες των δεσποζόμενων τα αφήνουν και τριγυρίζουν ελεύθερα, χωρίς να είναι στειρωμένα ή τσιπαρισμένα.
ΣΤΗΝ ΜΕΣΣΗΝΗ
Ως... τραγική μας περιέγραψαν από το Δήμο Μεσσήνης την κατάσταση σε ό,τι αφορά τον αριθμό των αδέσποτων και τις καταγγελίες από πολίτες για αγέλες που τριγυρίζουν μέσα στην πόλη της Μεσσήνης και σε άλλες περιοχές του δήμου -όπως η Εύα, η Λάμπαινα και η Βαλύρα. Ενδεικτικά μας ανέφεραν ότι μόνο πέρυσι περισυνέλεξαν, στείρωσαν, τσιπάρισαν και περιέθαλψαν 45 σκυλιά -και φυσικά ούτε λόγος για γάτες, αφού κάτι τέτοιο θα ήταν μια πολυτέλεια! Η τραγική αύξηση των αδέσποτων, όπως και παντού εξάλλου, οφείλεται στο ότι πολλοί οι οποίοι έρχονται για διακοπές παρατάνε τα σκυλιά τους εδώ, νομίζοντας ότι στην ύπαιθρο είναι πιο εύκολο να επιβιώσουν. Επιπλέον, είναι και οι ιδιοκτήτες δεσποζόμενων (και μην ξεχνάμε ότι ο Δήμος Μεσσήνης είναι ένας μεγάλος αγροτικός δήμος), οι οποίοι αφήνουν να γεννούν ανεξέλεγκτα τα σκυλιά τους και μετά... πετάνε τα κουτάβια.
ΣΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΦΟΚ
Ο Δήμος Μεσσήνης είναι ένας δήμος που εδώ και 2-3 χρόνια σε συνεργασία με τον Φιλοζωικό Ομιλο Καλαμάτας προσπαθεί να περιορίσει τον αριθμό των αδέσποτων, να προμηθευτεί επαρκείς ποσότητες τροφής, ενώ υστερεί σε προσωπικό και χρηματοδότηση. Κι αυτό γιατί με το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο, ο δήμος πρέπει πρώτα να παρουσιάσει τα εντάλματα πληρωμής για ό,τι έξοδα έχει κάνει για τα αδέσποτα και μετά το αρμόδιο υπουργείο να εγκρίνει τη χρηματοδότηση. Εν τω μεταξύ, δεν υπάρχει και βοήθεια από την Περιφέρεια Πελοποννήσου, ώστε να βοηθηθούν οι μικροί δήμοι για να έχουν μόνιμη συνεργασία με κτηνίατρο και τη δυνατότητα να κατασκευάσουν καταφύγια.
ΟΙ ΑΓΚΥΛΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΝΟΜΟ
Όπως πάντως προκύπτει από το ρεπορτάζ το μείζον δεν είναι τι δεν έχει κάνει ο κάθε δήμος, αλλά τι μπορεί να κάνει με το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο και χωρίς ουσιαστικά έναν αποτελεσματικό τρόπο χρηματοδότησης από το αρμόδιο υπουργείο. Επιπλέον, σε αγροτικές περιοχές όπως συμβαίνει με τον Δήμο Μεσσήνης η κατάσταση τείνει να γίνει ανεξέλεγκτη: Από τη μια δεν μπορεί να ελεγχθεί η κατάσταση με τα δεσποζόμενα, καθώς ο δήμος και η Αστυνομία (φορείς που ο νόμος προβλέπει να κάνουν τους ελέγχους) δηλώνουν αδυναμία να ελέγξουν για μη τσιπαρισμένα ζώα. Από την άλλη, κάποιος που έχει έναν σκύλο στο κτήμα του θα προτιμήσει να τον αφήσει ελεύθερο από το να επωμιστεί το πρόστιμο και τα έξοδα για την κτηνιατρική του παρακολούθηση και ένα κατάλληλο περιβάλλον διαβίωσης.
ΕΛΛΕΙΨΗ ΚΑΙ ΣΕ ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ
Επίσης, σημαντικό είναι να επισημάνουμε ότι αντίθετα απ' ό,τι συμβαίνει στα μεγάλα αστικά κέντρα, όπου εκεί υπάρχουν πρόθυμοι και πολλοί εθελοντές και φιλοζωικές οργανώσεις, σε μικρούς δήμους αυτό δεν ισχύει. Στη Μεσσηνία εκτός από τον Φιλοζωικό Ομιλο Καλαμάτας δεν υπάρχουν άλλοι οργανωμένοι σύλλογοι που να συνεργάζονται με τους δήμους, όπως δεν υπάρχουν και καταφύγια ζώων για τη βραχυπρόθεσμη παραμονή τους μετά τη στείρωση, τον εμβολιασμό και το τσιπάρισμά τους. Αλλωστε και ο νόμος δεν επιτρέπει τη μόνιμη ασυλοποίηση του ζώου και φυσικά ό,τι και αν λέμε αφορά αποκλειστικά και μόνο σκύλους, γιατί οι γάτες είναι... πολυτέλεια να ενταχθούν σε όλο αυτό. Οσο για ένα οργανωμένο δίκτυο υιοθεσιών, εκτός από τον ΦΟΚ, κάτι τώρα πάει να κάνει και ο Δήμος Καλαμάτας.
Ρεπορτάζ: Νικολέττα Κολυβάρη
https://www.eleftheriaonline.gr/
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου