
Είχαμε προσπαθήσει να την πιάσουμε με διάφορους τρόπους, ακόμα και σε συνεργασία με τους τσιγγάνους.
Ήταν όμως τόσο φοβισμένη και τόσο πονεμένη, που έφευγε, όταν την πλησίαζες στα 15-20 μέτρα.
Η φίλη μας η Δέσποινα, δυο χρόνια τώρα την τάιζε καθημερινά με υπομονή και επιμονή, χωρίς να μπορέσει παρ΄ όλα αυτά να την πλησιάσει περισσότερο.
Κάθε τόσο η πληγή στο λαιμό της άνοιγε από την τριβή με το σπάγκο και τις τελευταίες μέρες η...
σήψη πλέον άρχισε να γίνεται αισθητή.
Ο λαιμός της στο σημείο αυτό δεν μπορούσε ν’ αναπτυχθεί περισσότερο απ’ ότι του επέτρεπε ο σπάγκος, με αποτέλεσμα η κυκλοφορία να μη γίνεται σωστά και να δημιουργηθεί ένας σάκος με αίμα κάτω από το σαγόνι της.
Ευχόμαστε να πάνε όλα καλά και να ξεπεραστούν όλα τα ρίσκα.
Τώρα στο κτηνιατρείο, όπου βρίσκεται από τις 25 Μαΐου, λευτερώθηκε από το σπάγκο, που τη βασάνιζε. Περιμένει, αφού πάρει λίγο τ’ απάνω της, να ξεκινήσουν οι επεμβάσεις στο λαιμό της. Αφού η Φύση τη βοήθησε να επιβιώσει μέχρι σήμερα, αξίζει το κόπο να προσπαθήσουμε να της δώσουμε πίσω μια ζωή χωρίς πόνο, που δυόμιση χρόνια τώρα της στέρησε η ανθρώπινη απερισκεψία.
Θα ανοίξουμε ειδικό λογαριασμό για να μπορέσουμε να καλύψουμε οικονομικά τις εγχειρήσεις, που θα γίνουν, τα νοσήλεια και να της εξασφαλίσουμε χρόνο αποθεραπείας.
Καλούμε όλους όσους νοιάστηκαν γι αυτήν να προστρέξουν. Της το χρωστάμε άλλωστε…
Ελένη Πανταζή
Θα ανοίξουμε ειδικό λογαριασμό για να μπορέσουμε να καλύψουμε οικονομικά τις εγχειρήσεις, που θα γίνουν, τα νοσήλεια και να της εξασφαλίσουμε χρόνο αποθεραπείας.
Καλούμε όλους όσους νοιάστηκαν γι αυτήν να προστρέξουν. Της το χρωστάμε άλλωστε…
Ελένη Πανταζή
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου