Κάποτε Δακρύζω Για Τιποτένια Πράματα,που δεν αρμόζει καθόλου, όπως όταν βλέπω την ίσια και...
απλή γραμμή που τελειώνει ο Ωκεανός .
Ή Όταν Ο Σκύλος Μου Ζουρλαίνεται Από Ευτυχία Και Μου Δείχνει Περισσότερη Ευγνωμοσύνη Απ’ Όσο Χρειάζεται...
Από το έργο του
Φώτη Κόντογλου: Ο κουρσάρος Πέδρο...
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου