Ο τσοπάνος και η θλίψη του τσοπανόσκυλου....

"Και τώρα το σκυλί, το τσοπανόσκυλο, νηστικό, το ηλιοβασίλεμα μέχρι το πρωί, εκεί...
στην ράχη την αγναντερή, σιμά στην καγκελόπορτα με θλιμμένο το βλέμμα του κάθεται και περιμένει…
Περιμένει για να βγει από μέσα την κονταυγή ο τσοπάνης και δύο τρεις φορές την κονταυγή λυπητερά γαβγίζει...
Του μιλά για να ακούσει…
Να σηκωθεί… Χάραξε… Φώτισε... του φωνάζει...
Την στάνη του να βγάλει, να σκαρίσει για βοσκή…
Μα αυτός, απόστασε… βαριοκοιμάται " ...
Το κείμενο αυτό είναι από το χρονογράφημα του Γιάννη Βέργου και γράφτηκε στις 29-8-2013 στη μνήμη του τελευταίου τσοπάνου της Γορτυνίας Μαρίνου Σκούρου. Αυτό περιγράφει ανάγλυφα τη λύπη του πιστού φίλου του σκύλου του....