Η δύναμη των παιδικών ταινιών για την συναισθηματική και νοητική ανάπτυξη των παιδιών, δεν έπαψε ποτέ να είναι σημαντική. Η ταινία “Clown“, παρουσιάστηκε στα πλαίσια του εκπαιδευτικού προγράμματος, σε όλα τα σχολεία των ΗΠΑ το 1968.
Ο Richard Balducci γράφει και σκηνοθετεί μία από τις πιο...
συγκινητικές παιδικές ταινίες. Ένα μικρό γλυκύτατο αγοράκι, ο σκύλος του, οι καλλιτέχνες της Μονμάρτης και η ρετρό ατμόσφαιρα του 1968, συνθέτουν μια δυνατή ιστορία αγάπης.
Για δεκαπέντε ολόκληρα λεπτά θα συνοδεύσουμε τον πιτσιρίκο Gilou Pelletier στην περιπλάνησή του στο Παρίσι, καθώς χάνει τον πολυαγαπημένο του σκύλο και ψάχνει απεγνωσμένα να τον βρει, κρατώντας ένα μικρό πίνακα με το πορτραίτο του.
Η υποβλητική μουσική, η παντελής έλλειψη διαλόγων, το έμφυτο ταλέντο του μικρού πρωταγωνιστή με την απίστευτη φατσούλα, που περπατάει ολόκληρη τη μέρα για να εντοπίσει τον άτακτο φίλο του, μέχρι την αναπάντεχη τροπή των γεγονότων, θα καταφέρουν να μας δείξουν μέσα σε αυτό το μικρό χρονικό διάστημα, πόσο ώριμα μπορούν να είναι τα μικρά παιδιά, σε αντίθεση με τους ενήλικους.
Η τρυφερότητα με την οποία ακουμπάει ο σκηνοθέτης την ψυχή του παιδιού είναι πέρα για πέρα συγκινητική. Το τέλος θα σας αφήσει μια γλυκόπικρη αίσθηση, αλλά δε μπορεί παρά να συμφωνήσετε πως αυτός ήταν ο καλύτερος τρόπος που θα μπορούσε να επιλέξει, για να μας δώσει ένα μάθημα για την ανθρωπιά.
Η παιδική αθωότητα και καλοσύνη μόνο θαύματα μπορούν να δημιουργήσουν και η θυσία του πιτσιρίκου μόνο χαρά μπορεί να μας προκαλέσει.
Παρακαλώ πολύ μην συγκρατηθείτε, δείξτε το και στα παιδιά σας κι αφήστε ένα δάκρυ να κυλήσει…
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου