ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ της δικηγόρου Βάσως Τάκη στην Εφημερίδα των Σκύλων.'' Έχουμε εγκλήματα χωρίς τιμωρία''

Είναι από τους λίγους δικηγόρους στην Ελλάδα με, αναγνωρισμένη, φιλοζωική δράση. Η Βάσω Τάκη γεννήθηκε, μεγάλωσε και σπούδασε στην Θεσσαλονίκη. Ξεκίνησε την φιλοζωική δράση μάλλον τυχαία, όταν μετοίκησε για λόγους επαγγελματικούς στη Βέροια, έχοντας αποκτήσει τον πρώτο της σκύλο.

Σήμερα είναι πρόεδρος του Συλλόγου Ζωόφιλων Ημαθίας ΖΩ.Η. και δικηγόρος για τα δικαιώματα των ζώων, ενώ προσπαθεί να βοηθάει εθελοντικά σε περιπτώσεις κακοποιήσεων ζώων.Επίσης, είναι νομική συνεργάτης της Πανελλαδικής Φιλοζωικής και Περιβαλλοντικής Ομοσπονδίας ΠΦΠΟ.
H Βάσω Τάκη μίλησε στην Εφημερίδα των Σκύλων για όλα. Τόνισε πως η ελληνική δικαιοσύνη αντιμετωπίζει απλώς «διεκπαιρεωτικά» τα θέματα κακοποιήσεων ζώων, επιβάλλοντας ιδιαίτερα χαμηλές ποινές και έτσι καταλήγουμε σε...
 «εγκλήματα χωρίς τιμωρία». Σημείωσε πως 2.5 χρόνια μετά την αλλαγή της νομοθεσίας, δεν υπάρχει μείωση αλλά αύξηση των αδικημάτων. Ακόμα, έκανε την πρόταση να καθιερωθεί μάθημα φιλοζωίας στα σχολεία.

 Πώς αντιμετωπίζει η Δικαιοσύνη σήμερα τις υποθέσεις κακοποίησης ζώων; Υπάρχει διαφορά σε σχέση με το παρελθόν;
Δυστυχώς, η ελληνική δικαιοσύνη αντιμετωπίζει απλώς «διεκπαιρεωτικά» τα θέματα κακοποιήσεων ζώων, επιβάλλοντας ιδιαίτερα χαμηλές ποινές, πάντα προς τα κατώτερα όρια του νόμου (1 χρόνος) και επιδεικνύοντας υπερβολική επιείκεια, ακόμα και σε περιπτώσεις που δεν δικαιολογείται. Για παράδειγμα, πρόσφατα το Τριμελές Πλημ/κειο Σερρών καταδίκασε κάποιον που σκότωσε αναίτια με άγριο ξυλοδαρμό αδέσποτο αδύναμο και υποσιτισμένο σκυλί, σε μόλις 8 μήνες φυλακή (!). Και φυσικά το 99% αυτών των ποινών είναι πάντα με 3ετή αναστολή. Ας μην μας κάνει εντύπωση αυτό, αφού ο έλληνας δικαστής εκφράζει την αντίληψη του μέσου Έλληνα πολίτη και οπότε είναι αναμενόμενη η αντιμετώπιση αυτή.
Καταλήγουμε έτσι σε μία κατάσταση με «εγκλήματα χωρίς τιμωρία», αφού επί της ουσίας οι δράστες ξέρουν ότι και να δικαστούν θα πάρουν μία σχετικά μικρή ποινή με αναστολή και ότι θα συνεχίσουν τη ζωή τους «σαν μη τρέχει τίποτα», μια και ούτε σοβαρή τιμωρία υπάρχει, ούτε και παραδειγματισμός προς άλλους επίδοξους εγκληματίες.
Σε σχέση με το παρελθόν, μια διαφορά είναι - εκτός από την αυστηροποίηση των ποινών - ότι πλέον καταλήγουν στα δικαστήρια πολλές περιπτώσεις κακοποιήσεων ζώων, κάτι που δεν συνέβαινε παλαιότερα. Σημαντική επίσης εξέλιξη αποτελούν οι ιδιαίτερα υψηλές διοικητικές ποινές, οι οποίες όμως επίσης δεν επιβάλλονται με προθυμία και συνήθως σε πολλές περιπτώσεις πρέπει να υπάρξει «υπενθύμιση» και πίεση από τα φιλοζωικά προς την αστυνομία και τους Δήμους.

 Κρίνετε επαρκή τη νομοθεσία για την προστασία των ζώων; Αν όχι, ποια σημεία κατά την γνώμη σας χρειάζονται αλλαγή;
Δυστυχώς, 2,5 χρόνια μετά την αλλαγή της νομοθεσίας, (ν. 4039/2012 όπως τροποποιήθηκε με ν. 4235/2014), δεν επήλθε στο ελάχιστο το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα της μείωσης αυτών των αδικημάτων, τα οποία όχι μόνο δεν περιορίστηκαν, αντίθετα βλέπουμε αυξητική τάση, γεγονός που σημαίνει ότι χρειάζεται και άλλη βελτίωση. Για τον λόγο αυτό η Πανελλαδική Φιλοζωική και Περιβαλλοντική Ομοσπονδία, ζήτησε από το Υπουργείο Δικαιοσύνης, κάποιες αλλαγές στη νομοθεσία όπως, την μη χορήγηση αναστολής της ποινής σε περιπτώσεις ιδιαίτερης σοβαρής κακοποίησης, καθώς και την θεσμοθέτηση της δυνατότητας παράστασης πολιτικής αγωγής στα φιλοζωικά σωματεία ενώπιον των ποινικών δικαστηρίων, έστω και μόνο προς υπεράσπιση της κατηγορίας.

 Η οικονομική κρίση έχει επηρεάσει την συμπεριφορά των ανθρώπων απέναντι στα ζώα;
Σίγουρα η οικονομική κρίση έχει επηρεάσει κάποια άτομα ως προς την συμπεριφορά τους απέναντι στα ζώα, υπό την έννοια ότι βλέπουμε περισσότερα εγκαταλειμμένα ζώα, τα οποία οι κηδεμόνες τους αδυνατούν πλέον να συντηρήσουν και επίσης υπάρχει μείωση των υιοθεσιών σε σχέση με το παρελθόν. Πιστεύω ότι και η έξαρση των εγκλημάτων κατά των ζώων σχετίζεται με την κρίση, αφού η οικονομική κρίση γίνεται αυτόματα κοινωνική, πολιτιστική και κρίση αξιών.

 Πιστεύετε ότι η κατάσταση μπορεί να αλλάξει προς το καλύτερο και αν ναι πώς;
Η μόνη περίπτωση, κατά την γνώμη μου, για να αλλάξει η κατάσταση προς το καλύτερο είναι να δοθεί έμφαση από την Πολιτεία πάνω σε θέματα ανάπτυξης φιλοζωικής και όχι μόνο παιδείας, μέσω καθιέρωσης μαθήματος φιλοζωίας στα σχολεία και μέσω εκπαίδευσης της κοινής γνώμης με εκπομπές, φιλοζωικά σποτ κλπ στα ΜΜΕ. Άλλωστε, ο σεβασμός προς τις άλλες μορφές ζωής είναι ένδειξη του πολιτισμικού επιπέδου μιας κοινωνίας.

Τι θα συμβουλεύατε, ως φιλόζωη και δικηγόρος με δράση στην προστασία των ζώων, τους φιλόζωους;
Θα έλεγα να μην απογοητεύονται από τις δυσκολίες, ο αγώνας για τα δικαιώματα των ζώων είναι δύσκολος και συνεχής, να μην διστάζουν να καταγγέλλουν στις αρχές και στα φιλοζωικά σωματεία περιστατικά κακοποιήσεων που υποπίπτουν στη αντίληψη τους, να πιέζουν τους Δήμους τους να εφαρμόζουν προγράμματα στειρώσεων των αδέσποτων και να είναι ιδιαίτερα επίμονοι με τις Αρχές, όταν αυτές δείχνουν απροθυμία συνεργασίας σε θέματα κακοποιήσεων. Επίσης, να στειρώνουν και να μην αφήνουν τα κατοικίδιά τους να ζευγαρώνουν, να ακολουθούν τους κανόνες ευζωίας των ζώων τους, όσοι έχουν «ζωηρά» σκυλάκια να σέβονται τις ώρες κοινής ησυχίας, να μαζεύουν τις ακαθαρσίες των ζώων τους από του δρόμους και τέλος να ταΐζουν τους αδέσποτους τετράποδους φίλους τους χωρίς φόβο, αρκεί να το κάνουν με προσοχή, ώστε να μην παραβιάζουν τις διατάξεις περί δημόσιας υγείας.

5:00 μ.μ.