Αν γαυγίζουν τα σκυλιά στην Κυπριακή Ανάσταση...

''Κτυπά η καμπάνα. Σωστός συναγερμός. Τα παιδιά πανηγυρίζουν. Με το δίκιο τους. Η Ανάσταση είναι προπάντων η δική τους η γιορτή. Κι όλοι στο σπίτι- σ΄όλα τα σπίτια- ενεργούν μηχανικά. Σαν κουρδισμένοι ρομπότ.
...Και η καμπάνα «διπλοφακκά» αδιάκοπα, ενώ βιαστικοί όλ' οι Χριστιανοί, στο μισοσκόταδο της ανοιξιάτικης νύχτας, τονίζουν με τα γοργά τους βήματα το εμβατήριο της χαράς και της αγάπης, οδεύοντας στην εκκλησία.
Όλες οι πόρτες κλειδωμένες. Ποιος θα πειράξει τα βουβαμένα σπίτια; Αν γαυγίζουν τα σκυλιά, δεν είναι βέβαια γιατί κλέφτες έχουν πατήσει στην αυλή. Είναι γιατί...ξεσηκώνονται οι φραγμοί των σπιτιών. Έρχονται τα κοπέλια και παίρνουν «κάτσαρα*», «θρουμπιά* », «μαζιά*», «παλλούρες*» και ξύλα, για την πελώρια «λαμπρατζιά*», πούχει ανάψει έξω από την εκκλησία ή στον περίβολο.
Όσοι περνούν απ' εκεί, θα σταματήσουνε λιγάκι και θα ζεστάνουν τα χέρια τους. Τα παιδιά, θα ρίξουν στη φωτιά τον «μάρτη» - την ασπροκόκκινη κλωστή, που τους πέρασε η γιαγιά στο χέρι (πρώτη Μαρτίου) για να μην τα μαυρίσει ο ήλιος ο μαρτιάτικος.
Κι αμέσως, θα πάρουνε μια θέση στον «Οίκον του Κυρίου». Είναι φιλοξενούμενοί του απόψε όλ' οι χωριανοί, μεγάλοι, και μικροί. Ολόφωτο το σπίτι του Θεού. Οι πολυέλαιοι, τα μανουάλια και οι καντήλες συνθέτουν με το φως τους ένα λαμπρότατο δράμα. Πραγματική Λαμπρή. Κ' οι ψάλτες, συναγωνίζονται ποιος θα πει τα περισσότερα. Ο παπάς αντέχει ακόμη. Δεν «βγήκε η πίστη του» παρ΄όλη την κούραση και τα ξενύχτια της Μεγάλης Εβδομάδος''...
ΠΗΓΗ: nostos.gr

5:00 μ.μ.