είμαι ο σκύλος σου κι έχω κάποια πράγματα να σου ψιθυρίσω στο αυτί.
Ξέρω πως η ζωή σου είναι πολυάσχολη και κινείται με τρελούς ρυθμούς. Πολύ συχνά σε βλέπω να τρέχεις από εδώ κι από εκεί, δίχως να τα προλαβαίνεις όλα. Άραγε, έχεις συνειδητοποιήσει ποια είναι τα πιο σημαντικά πράγματα σε αυτή τη ζωή; Ότι δεν είναι καν πράγματα αλλά στιγμές;
Κάθεσαι εδώ κι ώρες στον υπολογιστή σου. Άφησε για λίγο την οθόνη και κοίταξε με. Βρίσκομαι ακριβώς δίπλα στα πόδια σου και σε παρακολουθώ με προσοχή. Βλέπεις πώς σε κοιτώ; Βλέπεις τα μάτια μου; Είναι ελαφρώς συννεφιασμένα. Είναι κάτι που έρχεται με την ηλικία. Μεγαλώνω κι εγώ όπως κι εσύ. Έχουμε αρχίσει να γκριζάρουμε και οι δύο. Εσύ στους κροτάφους κι εγώ γύρω από τη μουσούδα.
Χαμογέλασε μου λίγο! Το λατρεύω αυτό το χαμόγελο! Βλέπω αγάπη στα μάτια σου. Εσύ, άραγε, τι βλέπεις στα δικά μου; Βλέπεις πώς σ’αγαπάω περισσότερο από οτιδήποτε άλλο στον κόσμο; Πώς ελπίζω να καταλάβεις πόσο λάθος είναι οι προτεραιότητες που βάζεις στη ζωή σου και να αποφασίσεις να μου αφιερώσεις λίγο χρόνο; Λίγα λεπτά μου αρκούν.
Σε βλέπω να περνάς τη ζωή σου μπροστά από μια οθόνη. Η ζωή είναι μικρή. Η δική μου ακόμη μικρότερη. Μεγαλώνω κι εσύ δε θα το καταλάβεις παρά μόνο όταν θα είναι πολύ αργά! Και μπορεί να μην προλάβω ποτέ να μεγαλώσω τόσο πολύ. Μπορεί να “φύγω” ξαφνικά, αφήνοντας πίσω την αγάπη μου. Αυτή θα σε συντροφεύει πάντα. Εγώ όμως; Θα είμαι εδώ αύριο; Την επόμενη βδομάδα; Θα ξημερώσει μια μέρα που δε θα με έχεις. Και τότε θα θυμώσεις με τον εαυτό σου. Θα νευριάσεις γιατί δεν περάσαμε περισσότερο καιρό μαζί όταν μπορούσαμε. Μα θα είναι αργά. Δε θα υπάρχει επόμενη μέρα για μας.
Επειδή σε αγαπώ τόσο πολύ, στο λέω. Ας ζήσουμε το τώρα. Ας μην πετάμε αυτό που μας χαρίζεται! Γι’αυτό παράτα τα όλα κι έλα να καθίσεις εδώ κάτω, δίπλα μου. Κοίτα με στα μάτια και θα δεις πως θα μιλήσουν οι καρδιές μας. Μην έρχεσαι σαν “εκπαιδευτής” ή σαν “γονιός” . Έλα σαν μια ψυχή που μπορεί πολύ καλά να επικοινωνήσει με τη δική μου!
Επέλεξες να με βάλεις στη ζωή σου, γιατί ήθελες να τη μοιραστείς με κάποιον διαφορετικό από σένα. Κι εδώ είμαι! Μπορεί να είμαι σκύλος αλλά σε καταλαβαίνω απόλυτα! Καταλαβαίνω τις ψυχολογικές σου διακυμάνσεις, τα συναισθήματα, τους φόβους και τις επιθυμίες σου. Δε σε θεωρώ απλά ένα “σκύλο με δύο πόδια”. Ξέρω πολύ καλά τι είσαι κι αυτό είναι που αγαπώ σε σένα! Είσαι ο άνθρωπος μου. Ο φίλος και η οικογένεια μου.
Γι’αυτό άσε ό,τι κάνεις και κάθισε μαζί μου στο πάτωμα. Αφιέρωσε μου μόνο 15 λεπτά από το χρόνο σου. Μπες στον κόσμο μου κι έλα να “μιλήσουμε” όπως μόνο εμείς οι δύο ξέρουμε να κάνουμε! Με γέλια, παιχνίδια και τρυφερές στιγμές. Μην το αφήνεις για ένα αύριο που μπορεί να μην έρθει και ποτέ. Είναι μικρή η ζωή για να αναβάλλουμε τις όμορφες στιγμές.
Κάθεσαι εδώ κι ώρες στον υπολογιστή σου. Άφησε για λίγο την οθόνη και κοίταξε με. Βρίσκομαι ακριβώς δίπλα στα πόδια σου και σε παρακολουθώ με προσοχή. Βλέπεις πώς σε κοιτώ; Βλέπεις τα μάτια μου; Είναι ελαφρώς συννεφιασμένα. Είναι κάτι που έρχεται με την ηλικία. Μεγαλώνω κι εγώ όπως κι εσύ. Έχουμε αρχίσει να γκριζάρουμε και οι δύο. Εσύ στους κροτάφους κι εγώ γύρω από τη μουσούδα.
Χαμογέλασε μου λίγο! Το λατρεύω αυτό το χαμόγελο! Βλέπω αγάπη στα μάτια σου. Εσύ, άραγε, τι βλέπεις στα δικά μου; Βλέπεις πώς σ’αγαπάω περισσότερο από οτιδήποτε άλλο στον κόσμο; Πώς ελπίζω να καταλάβεις πόσο λάθος είναι οι προτεραιότητες που βάζεις στη ζωή σου και να αποφασίσεις να μου αφιερώσεις λίγο χρόνο; Λίγα λεπτά μου αρκούν.
Σε βλέπω να περνάς τη ζωή σου μπροστά από μια οθόνη. Η ζωή είναι μικρή. Η δική μου ακόμη μικρότερη. Μεγαλώνω κι εσύ δε θα το καταλάβεις παρά μόνο όταν θα είναι πολύ αργά! Και μπορεί να μην προλάβω ποτέ να μεγαλώσω τόσο πολύ. Μπορεί να “φύγω” ξαφνικά, αφήνοντας πίσω την αγάπη μου. Αυτή θα σε συντροφεύει πάντα. Εγώ όμως; Θα είμαι εδώ αύριο; Την επόμενη βδομάδα; Θα ξημερώσει μια μέρα που δε θα με έχεις. Και τότε θα θυμώσεις με τον εαυτό σου. Θα νευριάσεις γιατί δεν περάσαμε περισσότερο καιρό μαζί όταν μπορούσαμε. Μα θα είναι αργά. Δε θα υπάρχει επόμενη μέρα για μας.
Επειδή σε αγαπώ τόσο πολύ, στο λέω. Ας ζήσουμε το τώρα. Ας μην πετάμε αυτό που μας χαρίζεται! Γι’αυτό παράτα τα όλα κι έλα να καθίσεις εδώ κάτω, δίπλα μου. Κοίτα με στα μάτια και θα δεις πως θα μιλήσουν οι καρδιές μας. Μην έρχεσαι σαν “εκπαιδευτής” ή σαν “γονιός” . Έλα σαν μια ψυχή που μπορεί πολύ καλά να επικοινωνήσει με τη δική μου!
Επέλεξες να με βάλεις στη ζωή σου, γιατί ήθελες να τη μοιραστείς με κάποιον διαφορετικό από σένα. Κι εδώ είμαι! Μπορεί να είμαι σκύλος αλλά σε καταλαβαίνω απόλυτα! Καταλαβαίνω τις ψυχολογικές σου διακυμάνσεις, τα συναισθήματα, τους φόβους και τις επιθυμίες σου. Δε σε θεωρώ απλά ένα “σκύλο με δύο πόδια”. Ξέρω πολύ καλά τι είσαι κι αυτό είναι που αγαπώ σε σένα! Είσαι ο άνθρωπος μου. Ο φίλος και η οικογένεια μου.
Γι’αυτό άσε ό,τι κάνεις και κάθισε μαζί μου στο πάτωμα. Αφιέρωσε μου μόνο 15 λεπτά από το χρόνο σου. Μπες στον κόσμο μου κι έλα να “μιλήσουμε” όπως μόνο εμείς οι δύο ξέρουμε να κάνουμε! Με γέλια, παιχνίδια και τρυφερές στιγμές. Μην το αφήνεις για ένα αύριο που μπορεί να μην έρθει και ποτέ. Είναι μικρή η ζωή για να αναβάλλουμε τις όμορφες στιγμές.
Με αγάπη,
Ο σκύλος σου.
.jfif)
.jfif)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου