''Μην ακουμπάς το σκυλί είναι άρρωστο''
''Πρόσεχε, θα σε δαγκώσει''
''Τα αδέσποτα είναι ευτυχισμένα γιατί είναι ελεύθερα''
''Θέλω κουταβάκι για το μάθω εγώ όπως θέλω''
''Μην ανησυχείς, βρίσκουν και τρώνε αυτά, δεν έχουν ανάγκη''
''Έλα να δεις ενα ωραίο σκυλάκι στη βιτρίνα!''
''Α, έχει καλαζάρ;; Ευθανασία!''
''Να τη ζευγαρώσεις, θα σου αρρωστήσει''
''Πρέπει να γεννήσει μια φορά''
''Η στείρωση είναι ενάντια στη φύση''
''Α, το δικο μου σκυλί είναι καθαρόαιμο, δεν είναι μπάσταρδο..''
''Διώχτο Μήτσο, φοβάμαι''
''Θα κολλήσουμε τίποτα με τα βρωμόσκυλα''
''Εδώ πεινάνε άνθρωποι, με τα αδέσποτα θα ασχοληθώ;''
''Όσες ασχολούνται με τα ζώα είναι γεροντοκόρες, δεν έχουν τι να κάνουν στη ζωή τους,
έχουν λεφτά για πέταμα, είναι τρελές,
εγώ δεν προλαβαίνω, δεν έχω χώρο έχω ήδη ένα σκυλί,
δεν μπορώ να βάλω στο αυτοκίνητο το αδέσποτο προχτές το καθάρισα''........
Αυτές κι άλλες πολλές παρόμοιες,
είναι προτάσεις τις οποίες ακούσαμε τόσες πολλές φορές μεγαλώνοντας που τις θεωρήσαμε αυταπόδεικτες και έγιναν η αλήθεια μας.
Αν ήταν σωστές όμως, δε θα είχαμε αυτή την εικόνα στους δρόμους.
Μήπως ήρθε η ώρα να τις αναθεωρήσουμε;
Να δούμε αν και πού είναι λάθος;
Να καταλάβουμε ότι τις στραβές μας πεποιθήσεις τις πληρώνουν άλλοι, κι όχι εμείς;
Να μάθουμε για τη στείρωση, για τις ασθένειες, να ενημερωθούμε;
Να μάθουμε τι είναι οι φιλοζωικοί και τι κάνουν;
Να μάθουμε τι είναι τα puppy mills και τι συμβαίνει από πίσω;
Να βάλουμε τη λέξη υιοθετώ, στη θέση της λέξης αγοράζω;
Τη λέξη στειρώνω, στη θέση της λέξης ζευγαρώνω;
Τη λέξη γνωρίζω, στη θέση της λέξης φοβάμαι;
Και τέλος, να λέμε ''Μπορώ κι εγώ να κάνω κάτι''
στη θέση του ''Δεν μπορώ να κάνω τίποτα;;''
Παγκόσμια Ημέρα των Αδέσποτων Ζώων σήμερα.
Μια μέρα όχι για γιορτή, αλλά για σκέψη, για ενημέρωση, για δράση.
Θα γιορτάσουμε όταν δε θα υποφέρει κανένα αδέσποτο πια
από τις δικές μας επιλογές.
''Πρόσεχε, θα σε δαγκώσει''
''Τα αδέσποτα είναι ευτυχισμένα γιατί είναι ελεύθερα''
''Θέλω κουταβάκι για το μάθω εγώ όπως θέλω''
''Μην ανησυχείς, βρίσκουν και τρώνε αυτά, δεν έχουν ανάγκη''
''Έλα να δεις ενα ωραίο σκυλάκι στη βιτρίνα!''
''Α, έχει καλαζάρ;; Ευθανασία!''
''Να τη ζευγαρώσεις, θα σου αρρωστήσει''
''Πρέπει να γεννήσει μια φορά''
''Η στείρωση είναι ενάντια στη φύση''
''Α, το δικο μου σκυλί είναι καθαρόαιμο, δεν είναι μπάσταρδο..''
''Διώχτο Μήτσο, φοβάμαι''
''Θα κολλήσουμε τίποτα με τα βρωμόσκυλα''
''Εδώ πεινάνε άνθρωποι, με τα αδέσποτα θα ασχοληθώ;''
''Όσες ασχολούνται με τα ζώα είναι γεροντοκόρες, δεν έχουν τι να κάνουν στη ζωή τους,
έχουν λεφτά για πέταμα, είναι τρελές,
εγώ δεν προλαβαίνω, δεν έχω χώρο έχω ήδη ένα σκυλί,
δεν μπορώ να βάλω στο αυτοκίνητο το αδέσποτο προχτές το καθάρισα''........
Αυτές κι άλλες πολλές παρόμοιες,
είναι προτάσεις τις οποίες ακούσαμε τόσες πολλές φορές μεγαλώνοντας που τις θεωρήσαμε αυταπόδεικτες και έγιναν η αλήθεια μας.
Αν ήταν σωστές όμως, δε θα είχαμε αυτή την εικόνα στους δρόμους.
Μήπως ήρθε η ώρα να τις αναθεωρήσουμε;
Να δούμε αν και πού είναι λάθος;
Να καταλάβουμε ότι τις στραβές μας πεποιθήσεις τις πληρώνουν άλλοι, κι όχι εμείς;
Να μάθουμε για τη στείρωση, για τις ασθένειες, να ενημερωθούμε;
Να μάθουμε τι είναι οι φιλοζωικοί και τι κάνουν;
Να μάθουμε τι είναι τα puppy mills και τι συμβαίνει από πίσω;
Να βάλουμε τη λέξη υιοθετώ, στη θέση της λέξης αγοράζω;
Τη λέξη στειρώνω, στη θέση της λέξης ζευγαρώνω;
Τη λέξη γνωρίζω, στη θέση της λέξης φοβάμαι;
Και τέλος, να λέμε ''Μπορώ κι εγώ να κάνω κάτι''
στη θέση του ''Δεν μπορώ να κάνω τίποτα;;''
Παγκόσμια Ημέρα των Αδέσποτων Ζώων σήμερα.
Μια μέρα όχι για γιορτή, αλλά για σκέψη, για ενημέρωση, για δράση.
Θα γιορτάσουμε όταν δε θα υποφέρει κανένα αδέσποτο πια
από τις δικές μας επιλογές.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου