Επιχειρήθηκε να ψηφιστεί στην ολομέλεια της Βουλής μια τροπολογία που καταδίκαζε τα αδέσποτα ζώα σε εγκλεισμό "σε κέντρα περίθαλψης και διαμονής κάθε είδους αδέσποτων ζώων εντός δασικών, δημόσιων χορτολιβαδικών και βραχωδών εκτάσεων", η οποία κατατέθηκε την τελευταία στιγμή (προφανώς για να μην υπάρξουν αντιδράσεις) σε νομοσχέδιο άσχετου προς τη διαχείριση αδεσπότων Υπουργείου. Τελικά αντιδράσεις υπήρξαν και μάλιστα πολλές, ικανές να κάνουν τους τέσσερις προσυπογράφοντες Υπουργούς να αποσύρουν την επαίσχυντη αυτή τροπολογία.
Πολύ ενδιαφέρον όμως παρουσιάζει και η αιτιολογική έκθεση για τους λόγους που κρίθηκε αναγκαία αυτή η τροπολογία κατά τη γνώμη των Υπουργών.
«Σκοπός της διάταξης αποτελεί η περίθαλψη και η μείωση των αδέσποτων ζώων. Με τη θέσπιση της ρύθμισης αυτής επιτρέπεται σε δασικές, σε χορτολειβαδικές και βραχώδεις εκτάσεις η εγκατάσταση και λειτουργία κέντρων περίθαλψης και διαμονής κάθε είδους αδέσποτων ζώων με σκοπό τον περιορισμό της παράνομης μεταχείρισης αδέσποτων ζώων από ιδιώτες και σωματεία αλλά και την προστασία της δημόσιας υγείας.»
Να το κάνουμε «λιανά» λοιπόν, όπως λέει κι ο λαός μας. Πώς θα λύσουμε αυτό το ενοχλητικό πρόβλημα των αδέσποτων ζώων που ενοχλούν τους ψηφοφόρους των Δημαρχαίων; Θα βγαίνει ο μπόγιας, θα τα μαζεύει και θα τα πετάει μέσα σε μια περίφραξη (κάθε είδους διαμονής είπαμε, όχι κέντρα περίθαλψης που στοιχίζουν κιόλας!) κι έτσι θα παύουν να είναι ενοχλητικά τόσο για τους ζωοφοβικούς όσο και για τις τοπικές αρχές (βλ. Δήμοι) που από τότε που – πρόχειρα και ανεύθυνα είναι η αλήθεια- τους μετακύλησαν την ευθύνη διαχείρισης των αδέσποτων ζώων άρχισαν να δέχονται πιέσεις από τους ζωόφιλους πολίτες.
Προτάσσουν στην αιτιολογική έκθεση την προστασία της δημόσιας υγείας. Διότι τα προγράμματα περίθαλψης στοιχίζουν. Γιατί να εμβολιάζουν, γιατί να στειρώνουν; Τα πετάνε στο δάσος, τα λειβάδια και τα βράχια και ξεμπερδεύουν κι απ’ αυτό.
Ως εδώ όλα κατανοητά ( ; ) αλλά απομένει αυτό στην αιτιολογική έκθεση που λέει ότι θέλουν να τα κλείνουν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης ώστε να τα προστατεύουν τα καημένα τα αδέσποτα από την παράνομη μεταχείρισή τους από ιδιώτες και σωματεία. Μάλιστα. Τι να σημαίνει αυτό άραγε;
Για τους ιδιώτες που αναφέρει, άντε να πιστέψουμε ότι ως παράνομη μεταχείριση εννοεί την κακοποίηση, θανάτωση κλπ. Δηλαδή, όχι να απασχολούμε και τις Αρχές τώρα, τα πετάνε σε δάση, λειβάδια και βράχια και μια χαρά: Ποιός να τα φολιάσει έτσι όπως θα ‘ναι όλα μαζί μαζεμένα, αφρόντιστα και άθλια στις ονειρικές εγκαταστάσεις εγκλεισμού τους; Ποιός να τα κακοποιήσει; Εκτός αν δεν θεωρείται κακοποίηση για ένα ζώο συντροφιάς να ζει μακριά απ’ την ανθρώπινη συντροφιά, αν δεν είναι κακοποίηση να στοιβάζεται μαζί με άλλα σε συνθήκες που όλοι φανταζόμαστε. Γιατί άλλωστε να φτιάχνονται και να εφαρμόζονται πολιτισμένοι νόμοι ευζωίας; Τα δάση/λειβάδια/βράχια είναι το φάρμακο για «πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν».
Για τα σωματεία όμως; Για αυτές τις ενώσεις ενεργών πολιτών που – να τους το υπενθυμίσουμε κι αυτό- είναι ΝΟΜΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ που επειδή παλεύουν τόσα χρόνια χωρίς καμία υποστήριξη από την πολιτεία για να περιθάλψουν/στειρώσουν και προωθήσουν για υιοθεσία εκατοντάδες αδέσποτα κάθε χρόνο, τι σημαίνει άραγε η ΠΑΡΑΝΟΜΗ διαχείριση στα αδέσποτα ζώα από την οποία οι φιλεύσπλαχνοι και φιλόζωοι υπουργοί προσπαθούν να τα σώσουν; Να σας το εξηγήσουμε. Υπάρχει μια παράλογη αλλά και μια λογική εξήγηση για το γεγονός ότι τα Σωματεία της χώρας μας πρέπει πάση θυσία να θεωρηθούν παράνομα. Η παράλογη εξήγηση είναι αυτή που θέλει τους εθελοντές των σωματείων να πουλάνε τα αδέσποτα ζώα (στο εξωτερικό κυρίως ) για πειραματόζωα και κτηνοβασίες. Διότι κάποιοι θεωρούν εδώ και χρόνια ότι αυτό συμβαίνει. Ότι βγάζουμε λεφτά και πλουτίζουμε με αυτόν τον τρόπο. Ότι στέλνουμε τα ζώα που μαζέψαμε από τον δρόμο, τα φροντίσαμε να συνέλθουν από ασθένειες και τραυματισμούς τα φιλοξενήσαμε στα σπίτια μας επί μήνες και χρόνια πολλές φορές για ΠΕΙΡΑΜΑΤΟΖΩΑ ΚΑΙ ΚΤΗΝΟΒΑΣΙΕΣ. Ναι, τόσο παράλογο. ΤΟΣΟ. Κι αυτή η παράλογη εξήγηση της «παράνομης διαχείρισης των αδέσποτων από τα Σωματεία» σημαίνει ένα πράγμα: Ότι στα υπουργεία έχουν παρεισφρύσει και έχουν επιρροή άνθρωποι που χρειάζονται ψυχιατρική περίθαλψη κι αντ’ αυτού νομοθετούν κυρίες και κύριοι.
Να πούμε και τη λογική εξήγηση. Γιατί πρέπει να βγούν παράνομα τα Σωματεία; Για να τα ΑΠΑΞΙΩΣΟΥΝ στη συνείδηση των πολιτών. Για να μην τους επιτρέπεται να ελέγχουν όσους θέλουν σήμερα να πετάξουν τα ζώα σε δάση/λιβάδια/ βράχους και αύριο – αδυνατώντας να τα διαχειριστούν- να τα ξεπαστρέψουν με ευθανασίες. Βγάζοντας τους εθελοντές απο τη μέση, ανοίγει ο δρόμος για την εξόντωση των αδέσποτων ζώων με απάνθρωπους τρόπους.
ΝΤΡΟΠΗ κι αγανάκτηση. Που για άλλη μια φορά το ελληνικό κράτος αντί να προωθήσει νόμους που θα βελτιώσουν ουσιαστικά τις συνθήκες ευζωίας των ζώων συντροφιάς, αδέσποτων και δεσποζόμενων, αντί να λάβει πολιτικά μέτρα με όποιο κόστος προκειμένου να πάψει η «παραγωγή» αδέσποτων ζώων (απαγόρευση πώλησης από πετ σοπ και πάταξη της παράνομης εκτροφής, περιορισμός με αυστηρούς νόμους των ανεξέλεγχτων γεννήσεων, έλεγχος της διάθεσης των κουταβιών/γατιών, έλεγχος τήρησης της απο το 2012 υποχρεωτικής σήμανσης των ζώων συντροφιάς, αυστηρά πρόστιμα για την εγκατάλειψη κ.α.) προτιμά να κλείσει τα μάτια στην πηγή του προβλήματος και να καταδικάσει τα μόνα άμοιρα ευθυνών για την αδέσποτη ζωή τους ζώα αλλά να διασύρει και τους μόνους ανθρώπους που τα φροντίζουν και τα νοιάζονται με προσωπικό κόστος: τους εθελοντές των Σωματείων.
ΕΙΝΑΙ ΧΡΕΟΣ ΟΛΩΝ ΜΑΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ.
Στρατόπεδα συγκέντρωσης η δική μας ιστορία δεν έχει και ούτε πρόκειται να αποκτήσει.
Ζωοφιλική Ένωση Ηλιούπολης - Ilioupolis Animal Welfare
www.zeil.gr / info@zeil.gr
Οι φίλοι δεν αγοράζονται - Υιοθετήστε ένα αδέσποτο
Πολύ ενδιαφέρον όμως παρουσιάζει και η αιτιολογική έκθεση για τους λόγους που κρίθηκε αναγκαία αυτή η τροπολογία κατά τη γνώμη των Υπουργών.
«Σκοπός της διάταξης αποτελεί η περίθαλψη και η μείωση των αδέσποτων ζώων. Με τη θέσπιση της ρύθμισης αυτής επιτρέπεται σε δασικές, σε χορτολειβαδικές και βραχώδεις εκτάσεις η εγκατάσταση και λειτουργία κέντρων περίθαλψης και διαμονής κάθε είδους αδέσποτων ζώων με σκοπό τον περιορισμό της παράνομης μεταχείρισης αδέσποτων ζώων από ιδιώτες και σωματεία αλλά και την προστασία της δημόσιας υγείας.»
Να το κάνουμε «λιανά» λοιπόν, όπως λέει κι ο λαός μας. Πώς θα λύσουμε αυτό το ενοχλητικό πρόβλημα των αδέσποτων ζώων που ενοχλούν τους ψηφοφόρους των Δημαρχαίων; Θα βγαίνει ο μπόγιας, θα τα μαζεύει και θα τα πετάει μέσα σε μια περίφραξη (κάθε είδους διαμονής είπαμε, όχι κέντρα περίθαλψης που στοιχίζουν κιόλας!) κι έτσι θα παύουν να είναι ενοχλητικά τόσο για τους ζωοφοβικούς όσο και για τις τοπικές αρχές (βλ. Δήμοι) που από τότε που – πρόχειρα και ανεύθυνα είναι η αλήθεια- τους μετακύλησαν την ευθύνη διαχείρισης των αδέσποτων ζώων άρχισαν να δέχονται πιέσεις από τους ζωόφιλους πολίτες.
Προτάσσουν στην αιτιολογική έκθεση την προστασία της δημόσιας υγείας. Διότι τα προγράμματα περίθαλψης στοιχίζουν. Γιατί να εμβολιάζουν, γιατί να στειρώνουν; Τα πετάνε στο δάσος, τα λειβάδια και τα βράχια και ξεμπερδεύουν κι απ’ αυτό.
Ως εδώ όλα κατανοητά ( ; ) αλλά απομένει αυτό στην αιτιολογική έκθεση που λέει ότι θέλουν να τα κλείνουν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης ώστε να τα προστατεύουν τα καημένα τα αδέσποτα από την παράνομη μεταχείρισή τους από ιδιώτες και σωματεία. Μάλιστα. Τι να σημαίνει αυτό άραγε;
Για τους ιδιώτες που αναφέρει, άντε να πιστέψουμε ότι ως παράνομη μεταχείριση εννοεί την κακοποίηση, θανάτωση κλπ. Δηλαδή, όχι να απασχολούμε και τις Αρχές τώρα, τα πετάνε σε δάση, λειβάδια και βράχια και μια χαρά: Ποιός να τα φολιάσει έτσι όπως θα ‘ναι όλα μαζί μαζεμένα, αφρόντιστα και άθλια στις ονειρικές εγκαταστάσεις εγκλεισμού τους; Ποιός να τα κακοποιήσει; Εκτός αν δεν θεωρείται κακοποίηση για ένα ζώο συντροφιάς να ζει μακριά απ’ την ανθρώπινη συντροφιά, αν δεν είναι κακοποίηση να στοιβάζεται μαζί με άλλα σε συνθήκες που όλοι φανταζόμαστε. Γιατί άλλωστε να φτιάχνονται και να εφαρμόζονται πολιτισμένοι νόμοι ευζωίας; Τα δάση/λειβάδια/βράχια είναι το φάρμακο για «πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν».
Για τα σωματεία όμως; Για αυτές τις ενώσεις ενεργών πολιτών που – να τους το υπενθυμίσουμε κι αυτό- είναι ΝΟΜΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ που επειδή παλεύουν τόσα χρόνια χωρίς καμία υποστήριξη από την πολιτεία για να περιθάλψουν/στειρώσουν και προωθήσουν για υιοθεσία εκατοντάδες αδέσποτα κάθε χρόνο, τι σημαίνει άραγε η ΠΑΡΑΝΟΜΗ διαχείριση στα αδέσποτα ζώα από την οποία οι φιλεύσπλαχνοι και φιλόζωοι υπουργοί προσπαθούν να τα σώσουν; Να σας το εξηγήσουμε. Υπάρχει μια παράλογη αλλά και μια λογική εξήγηση για το γεγονός ότι τα Σωματεία της χώρας μας πρέπει πάση θυσία να θεωρηθούν παράνομα. Η παράλογη εξήγηση είναι αυτή που θέλει τους εθελοντές των σωματείων να πουλάνε τα αδέσποτα ζώα (στο εξωτερικό κυρίως ) για πειραματόζωα και κτηνοβασίες. Διότι κάποιοι θεωρούν εδώ και χρόνια ότι αυτό συμβαίνει. Ότι βγάζουμε λεφτά και πλουτίζουμε με αυτόν τον τρόπο. Ότι στέλνουμε τα ζώα που μαζέψαμε από τον δρόμο, τα φροντίσαμε να συνέλθουν από ασθένειες και τραυματισμούς τα φιλοξενήσαμε στα σπίτια μας επί μήνες και χρόνια πολλές φορές για ΠΕΙΡΑΜΑΤΟΖΩΑ ΚΑΙ ΚΤΗΝΟΒΑΣΙΕΣ. Ναι, τόσο παράλογο. ΤΟΣΟ. Κι αυτή η παράλογη εξήγηση της «παράνομης διαχείρισης των αδέσποτων από τα Σωματεία» σημαίνει ένα πράγμα: Ότι στα υπουργεία έχουν παρεισφρύσει και έχουν επιρροή άνθρωποι που χρειάζονται ψυχιατρική περίθαλψη κι αντ’ αυτού νομοθετούν κυρίες και κύριοι.
Να πούμε και τη λογική εξήγηση. Γιατί πρέπει να βγούν παράνομα τα Σωματεία; Για να τα ΑΠΑΞΙΩΣΟΥΝ στη συνείδηση των πολιτών. Για να μην τους επιτρέπεται να ελέγχουν όσους θέλουν σήμερα να πετάξουν τα ζώα σε δάση/λιβάδια/ βράχους και αύριο – αδυνατώντας να τα διαχειριστούν- να τα ξεπαστρέψουν με ευθανασίες. Βγάζοντας τους εθελοντές απο τη μέση, ανοίγει ο δρόμος για την εξόντωση των αδέσποτων ζώων με απάνθρωπους τρόπους.
ΝΤΡΟΠΗ κι αγανάκτηση. Που για άλλη μια φορά το ελληνικό κράτος αντί να προωθήσει νόμους που θα βελτιώσουν ουσιαστικά τις συνθήκες ευζωίας των ζώων συντροφιάς, αδέσποτων και δεσποζόμενων, αντί να λάβει πολιτικά μέτρα με όποιο κόστος προκειμένου να πάψει η «παραγωγή» αδέσποτων ζώων (απαγόρευση πώλησης από πετ σοπ και πάταξη της παράνομης εκτροφής, περιορισμός με αυστηρούς νόμους των ανεξέλεγχτων γεννήσεων, έλεγχος της διάθεσης των κουταβιών/γατιών, έλεγχος τήρησης της απο το 2012 υποχρεωτικής σήμανσης των ζώων συντροφιάς, αυστηρά πρόστιμα για την εγκατάλειψη κ.α.) προτιμά να κλείσει τα μάτια στην πηγή του προβλήματος και να καταδικάσει τα μόνα άμοιρα ευθυνών για την αδέσποτη ζωή τους ζώα αλλά να διασύρει και τους μόνους ανθρώπους που τα φροντίζουν και τα νοιάζονται με προσωπικό κόστος: τους εθελοντές των Σωματείων.
ΕΙΝΑΙ ΧΡΕΟΣ ΟΛΩΝ ΜΑΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ.
Στρατόπεδα συγκέντρωσης η δική μας ιστορία δεν έχει και ούτε πρόκειται να αποκτήσει.
www.zeil.gr / info@zeil.gr
Οι φίλοι δεν αγοράζονται - Υιοθετήστε ένα αδέσποτο
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου