Να ’μουν του στάβλου εν’ άχυρο
”Να ’μουν του στάβλου εν’ άχυρο, ένα φτωχό κομμάτι,/ την ώρα π’ άνοιγε ο Χριστός στον ήλιο του το μάτι!/
Να ιδώ την πρώτη του ματιά και το χαμόγελο του/ το στέμμα των ακτίνων του γύρω στο μέτωπο του.
Να ιδώ την πρώτη του ματιά και το χαμόγελο του/ το στέμμα των ακτίνων του γύρω στο μέτωπο του.
Να λάμψω από τη λάμψη του κι εγώ σα διαμαντάκι,/ κι από τη θεία του πνοή να γίνω λουλουδάκι,/ να μοσκοβοληθώ κι εγώ από την ευωδία που άναψε στα πόδια του των Μάγων η λατρεία”.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου