Ο Άγιος Μάμας σε νεαρή ηλικία συνελήφθη από τον ηγεμόνα Αυρηλιανό της Καισαρείας και αφού υποβλήθηκε σε φρικτά μαρτύρια με ράβδους, αναμμένες λαμπάδες και λίθους, αφέθηκε ελεύθερος και κατέφυγε σε ένα βουνό. Εκεί η μόνη και μόνιμη συντροφιά του ήταν τα άγρια ζώα που χωρίς φόβο τον πλησίαζαν και τα θηλυκά του επέτρεπαν να τα αρμέγει. Σύμφωνα με τον βίο του Άγιου Μάμαντα, τον οποίο έγραψε ο Μέγας Βασίλειος, όταν ο Άγιος πήγαινε να αρμέξει τα ζώα, αυτά συναγωνίζονταν ποιο θα προλάβει να είναι το πρώτο. Τόσο πολύ εξοικειωμένα ήταν μαζί του.Ο Άγιος έκανε το γάλα τους τυρί, κρατούσε λίγο για τον εαυτό τους και το υπόλοιπο το χάριζε στους φτωχούς της περιοχής. Με τον καιρό η οικειότητά του αυτή με τα άγρια ζώα και το φιλανθρωπικό του έργο τον έκαναν πασίγνωστο στην πόλη.
Φυσικό ήταν να ενημερωθεί για όλα αυτά και ο νέος ηγεμόνας της Καισαρείας Αλέξανδρος που έστειλε να τον συλλάβουν.
-Δεν μπορώ να καταλάβω με ποιες μαγείες εξημερώνεις τα άγρια ζώα και σου φέρονται τόσο φιλικά και σε υπακούν σαν να είναι λογικά όντα, ρώτησε τον Άγιο μόλις παρουσιάστηκε μπροστά του.
-Όποιος πιστεύει στον μόνο αληθινό και αιώνιο Θεό περιφρονεί τις μαγείες και τα είδωλα, απάντησε ο Μάρτυς. Εγώ δεν είμαι μάγος, είμαι δούλος του Χριστού, ο οποίος σώζει τους πιστούς Του και τιμωρεί τους μάγους και τους ειδωλολάτρες. Τα θηρία, αν και είναι άλογα και ανόητα ζώα, ευλαβούνται τον Δημιουργό τους και τιμούν τους δούλους Του, για αυτό έρχονται από μόνα τους και κάθονται ήρεμα ήρεμα και τα αρμέγω, ενώ από την φύση τους είναι άγρια και ζουν ελεύθερα μέσα στο δάσος. Εσείς όμως είστε πιο ανόητοι από αυτά, γιατί, ενώ το βλέπετε αυτό, δεν παραδέχεσθε την αλήθεια.
Το τι επακολούθησε μετά από την ομολογία αυτή του Αγίου Μάμαντα για την πίστη του στον Χριστό δεν περιγράφεται: μαρτύρια με σιδερένια νύχια, με μαχαίρια, με φλογισμένο καμίνι.
Μετά τα βασανιστήρια τον έριξαν στην φυλακή και εκεί βρήκε άλλους σαράντα Χριστιανούς αδυνατισμένους από τις κακουχίες και την πείνα. Ο Άγιος Μάμας προσευχήθηκε και εμφανίσθηκε ένα λευκό περιστέρι που τους έφερε φαγητό και το πέρασε μέσα από τα κάγκελα. Οι άνθρωποι έφαγαν και ανέκτησαν δυνάμεις. Γύρω στα μεσάνυχτα οι πόρτες της φυλακής άνοιξαν και οι Χριστιανοί έφυγαν. Όλοι εκτός από τον Άγιο.
Οι στρατιώτες τον άρπαξαν και αφού τον έριξαν μέσα στο στάδιο μιας πόλης, εξαπέλυσαν εναντίον του μια αρκούδα και μια λεοπάρδαλη, για να τον κατασπαράξουν. Αλλά η μεν αρκούδα τον πλησίασε και άρχισε να κυλιέται ευλαβικά μπροστά στα πόδια του, η δε λεοπάρδαλη ανέβηκε ήρεμα στους ώμους του και άρχισε να σκουπίζει με την γλώσσα της τον ιδρώτα του. Το πλήθος βλέποντας τα δύο θηρία να συμπεριφέρονται με αυτό τον τρόπο στον Μάρτυρα, πίστεψε ότι ο Θεός του ήταν αληθινός. Μόνο ο Αλέξανδρος εξαγριώθηκε και διέταξε να εξαπολύσουν εναντίον του Αγίου ένα λιοντάρι. Αλλά κι αυτό πλησίασε ήρεμα και ταπεινά τον Μάρτυρα.
Ύστερα έστειλαν και άλλο λιοντάρι, αλλά και αυτό πήγε και κάθισε ήρεμα στα πόδια του Μάρτυρα.
Εκείνον όμως που τόσο πολύ σεβάστηκαν όλα τα άγρια θηρία, ο τύραννος διέταξε τους στρατιώτες του να τον θανατώσουν με μια τρίαινα.
Από το βιβλίο Η Ζωοφιλία των Αγίων και η Αγιοφιλία των Ζώων
.jfif)
.jfif)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου