Ο Καλόγερος είναι ένα έθιμο της Αποκριάς που αναβίωνε μέχρι πρόσφατα στην Βόρεια Ελλάδα, ειδικότερα στην Δράμα, και προέρχεται από την Θράκη.
Πρώτη φορά το έθιμο περιέγραψε ο Α. Χουρμουζιάδης το 1873 στον γνωστό λόγο του "Περί Αναστεναρίων και άλλων τινών παράδοξων εθίμων και προλήψεων".
Το 1888 δημοσιεύθηκε στην "Εβδομάδα" με τον τίτλο "Οι Καλόγεροι και η λατρεία του Διονύσου εν Θράκη" εκτενής περιγραφή του Γ. Βιζυηνού για το έθιμο, όπως γινόταν στον Άγιο Γεώργιο, γειτονικό με την πατρίδα του ποιητή χωριό.
Οι άνθρωποι ζητούσαν από τις ανώτερες δυνάμεις να επενεργήσουν στη βλάστηση και να γονιμοποιήσουν τη γη, ενώ στις μέρες το έθιμο υπενθυμίζει την εξάρτηση του ανθρώπου από τη φύση.
Ο Καλόγερος φορώντας δέρματα ζώων μεταμφιέζεται σε ζώο και στη μέση έχει δεμένα κουδούνια, ένα εκ των οποίων είναι σύμβολο γονιμότητας. Επισκέπτεται μαζί με άλλους μεταμφιεσμένους όλα τα σπίτια του χωριού. Ύστερα, ο Καλόγερος συνεχίζει με το μιμητικό όργωμα και τη σπορά των χωραφιών του χωριού, ενώ το αποκριάτικο δρώμενο τελειώνει με τον εικονικό θάνατο και την ανάστασή του.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου