Κλείσαμε 5 μήνες με τον Αslan, 5 μήνες κούρασης, δυσκολίας αλλά ταυτόχρονα χαράς!
Όταν βρέθηκε πάνω στις ράγες των τρένων ήταν 4 μηνών, μπήκε στο κλουβί του Δήμου.
Φυσικά, ο Δήμος αγνόησε όπως πάντα το ότι ήταν παράλυτο και έσερνε το κορμάκι του και στην καλύτερη θα διάλεγαν ευθανασία. Ενώ στην αρχή ήμουν σίγουρη πως τον πέταξαν παράλυτο πάνω στις ράγες για να τον αποτελειώσει το τρένο μια και καλή, μετά την επίσκεψη στον κτηνίατρο δεν μπορούσα να πιστέψω αυτό που έβλεπα, τον πυροβόλησαν στον θώρακα (είχαν στόχο την καρδιά).
Τα αποτελέσματα του Αslan με τσάκισαν, ο κτηνίατρος είπε πως όμοια με την περίπτωση του έχει δει μόνο σε βιβλία... Κανένα κάταγμα, όλα στην θέση τους, θα μου πείτε γιατί είναι απογοητευτικά αυτά τα νέα, θα καταλάβετε πιο κάτω.
Ο κτηνίατρος μας είπε πως έχει αμφοτερόπλευρη μυική ατροφία εξ ανενεργησίας στα πίσω πόδια με παραπληγία. Στις ακτινογραφίες που διενεργήθηκαν ανευρέθηκε βλήμα αεροβόλου όπλου στη θωρακική κοιλότητα οπισθοστερνικά, έντονα ελαττωμένη οστική πυκνότητα ιδιαίτερα στα οπίσθια άκρα, αξιοσημείωτη χαλαρότητα αμφοτερόπλευρα και στα δύο γόνατα πού συνάδει με εικόνα ρήξεως πρόσθιου χιαστού. Στην ουσία όπως θα δείτε και στις ακτίνες μετά από ένα σημείο στο σχεδόν παύει να υπάρχει, αν όχι από όταν γεννήθηκε τότε στην πορεία το ζώο όσο πιο ατροφικό γινόταν το οστό τόσο τον οδηγούσε στην κατάσταση που είναι τώρα.
Ο Αslan έχει 10% πιθανότητες όχι να περπατήσει αλλά να σταθεί, παρόλα αυτά δεν θα τα παρατήσουμε αφού έχει μια ζωντάνια και μια θέληση για ζωή που θαυμάζω μετά όλο αυτό που του συνέβη στους 4 μήνες της ζωής του. Ο Αslan είναι τόσο ευτυχισμένος όταν βρίσκεται πάνω στο αναπηρικό τρέχει παίζει σαν ένα φυσιολογικό σκυλί και ας είναι παραπληγικός η ζωντάνια και η όρεξη του για ζωή είναι άξια θαυμασμού. Τώρα που είναι 10 μηνών και 30 κιλά είναι πάρα πολύ δύσκολη η καθημερινότητα αν σκεφτεί κανείς ότι έχουμε τόσα περιστατικά και αυτός θέλει τον άνθρωπο του...
Θα σκεφτεί κανείς, γιατί δεν εγινε ευθανασία; θα πω ότι μόλις έμαθα τι πραγματικά του συνέβη δεν μου πήγαινε η καρδιά να πάρω τέτοια απόφαση επειδή είδη τον είχαμε ζήσει...
Ο Aslan όσο βρίσκεται στο σπίτι κάθεται πάνω σε επίπεδες πάνες από την πλευρά που τον βολεύει αφού από την άλλη νιώθει ότι δεν έχει δύναμη να σηκωθεί με τα μπροστινά πόδια και χάνει την ισορροπία. Το επισημαίνω διότι είμαστε στην διαδικασία να βρούμε τα pampers που θα του ταιριάζουν έτσι ώστε να μην λερώνεται το πόδι που ακουμπάει κάτω. Ελέγχει το πότε θα κάνει την ανάγκη του, όμως δεν έχει επιλογή να μην λερωθεί αφού σέρνεται. Είναι απίστευτα έξυπνο ζωάκι έχει μάθει εντολές στο φαγητό, να δίνει ποδαράκι να περιμένει και είναι αθόρυβος όταν μένει μόνος στο σπίτι. Χρειαζόμαστε βοήθεια, είναι καιρός να βρει το παντοτινό του σπίτι! Ένα σπίτι που θα μεγαλώσει με το πρόβλημα του και αυτό θα γίνει η αφορμή να αγαπηθεί όσο τίποτα.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου