Το φθινόπωρο: του σπίνου χάθηκε η λαλιά και ο μελισσουργός φοβήθηκε το χιόνι

Χειμώνιασε και φεύγουν τα πουλιά
γοργά ο πελαργός τα πελαγώνει
κι η φλύαρη χελιδονοφωλιά
χορτάριασε παντέρημη και μόνη .


Του σπίνου χάθηκε η γλυκιά λαλιά,
φοβήθηκε ο μελισσουργός το χιόνι ,
κι η σουσουράδα κάτω στην ακρογιαλιά
δεν τρέχει, δεν πηδά, δεν καμαρώνει .


Στης λυγαριάς τ’ ολόξερο κλαδί,
του φθινοπώρου φτωχικό παιδί,
ο καλογιάννος πρόσχαρος προβάλλει.


Με λόγια ταπεινά και σιγανά,
μικρός προφήτης φτερωτός, μηνά
την Άνοιξη , που θα γυρίσει πάλι .

Το Φθινόπωρο του Γ. Δροσίνη 

Αναγνωστικό Β' Δημοτικού 1963 

2:30 μ.μ.