Το ειδώλιο είναι της Κλασικής εποχής (474-450 πΧ) και βρέθηκε το 1888 στα νοτιοανατολικά του Παρθενώνα. Ένας γυμνός νέος ιππεύει δελφίνι, κρατώντας το ραχιαίο πτερύγιο με το αριστερό του χέρι. Η καμπύλη κάτω επιφάνεια του δελφινιού θα προσαρμοζόταν στο σώμα χάλκινου αγγείου, λέβητα ή κρατήρα ή στη λαβή οινοχόης.
Το δελφίνι κατείχε ξεχωριστή θέση στη ζωή και την τέχνη των θαλασσοπόρων Ελλήνων. Το θέμα του νέου πάνω σε δελφίνι ήταν ιδιαίτερα αγαπητό στην αρχαία ελληνική τέχνη, καθώς συνδέεται με μύθους που δελφίνια έσωζαν πρόσωπα, ενώ είχαν περιπέτειες στη θάλασσα. Ο φημισμένος κιθαρωδός Αρίωνας διασώθηκε από ένα δελφίνι όταν οι ναύτες του πλοίου με το οποίο επέστρεφε στην Κόρινθο, τον ανάγκασαν να πέσει στη θάλασσα για να τον ληστέψουν. Μετά τη σωτηρία του αφιέρωσε σε ιερό στο ακρωτήριο Ταίναρο ένα μικρό χάλκινο άγαλμα που παρίστανε δελφίνι με άνθρωπο στη ράχη του. Παραπλήσιος είναι και ο μύθος του Τάραντα, ιδρυτή της ομώνυμης σπαρτιατικής αποικίας στην Κάτω Ιταλία. Ο Τάραντας, γιος του Ποσειδώνα, σώθηκε σε ναυάγιο από δελφίνι, στη ράχη του οποίου εικονίζεται στα νομίσματα της πόλης.
Το δελφίνι κατείχε ξεχωριστή θέση στη ζωή και την τέχνη των θαλασσοπόρων Ελλήνων. Το θέμα του νέου πάνω σε δελφίνι ήταν ιδιαίτερα αγαπητό στην αρχαία ελληνική τέχνη, καθώς συνδέεται με μύθους που δελφίνια έσωζαν πρόσωπα, ενώ είχαν περιπέτειες στη θάλασσα. Ο φημισμένος κιθαρωδός Αρίωνας διασώθηκε από ένα δελφίνι όταν οι ναύτες του πλοίου με το οποίο επέστρεφε στην Κόρινθο, τον ανάγκασαν να πέσει στη θάλασσα για να τον ληστέψουν. Μετά τη σωτηρία του αφιέρωσε σε ιερό στο ακρωτήριο Ταίναρο ένα μικρό χάλκινο άγαλμα που παρίστανε δελφίνι με άνθρωπο στη ράχη του. Παραπλήσιος είναι και ο μύθος του Τάραντα, ιδρυτή της ομώνυμης σπαρτιατικής αποικίας στην Κάτω Ιταλία. Ο Τάραντας, γιος του Ποσειδώνα, σώθηκε σε ναυάγιο από δελφίνι, στη ράχη του οποίου εικονίζεται στα νομίσματα της πόλης.


0 comments:
Δημοσίευση σχολίου