Ο φτερωτός υποτακτικός

Ένας μικρός μαθητής από τις Καρυές πήγε μια μέρα ψωμί στον Γέροντα Παΐσιο. Εκείνος τον υποδέχθηκε με μεγάλη αγάπη και τον έβαλε να καθίσει σ' ένα από τα κούτσουρα που χρησιμοποιούσε αντί για καρέκλες στο υπαίθριο αρχονταρίκι του. 

Καθώς μιλούσαν, έκοψε ένα μικρό κομμάτι ψωμί, το έτριψε στην παλάμη του μέχρι να γίνει ψίχουλα. Στη συνέχεια, μπροστά στα έκπληκτα μάτια του μικρού του επισκέπτη, γύρισε το κεφάλι του προς τον ουρανό και φώναξε σ' ένα σπουργιτάκι που πέταγε από επάνω τους: 

- Έλα εδώ! Μη φοβάσαι, δικό μας είναι το παιδί!

Το πουλάκι υπάκουσε και, αφού έκανε έναν κύκλο επάνω από τα κεφάλια τους, πήγε και εκάθισε στην αρχή πάνω στον ώμο του Γέροντα κι από εκεί στην παλάμη του, απ' όπου άρχισε να τρώει με την ησυχία του τα ψίχουλα. 

Το παιδί είχε μείνει άναυδο παρακολουθώντας το σπάνιο αυτό θέαμα. Βλέποντας την έκπληξη του, ο Γέροντας του εξήγησε: 

-Σήμερα η Παναγία μας σου έδωσε ένα μικρό γλυκό. Να το θυμάσαι πάντοτε και εξαιτίας του με φιλότιμο να παρακινείσαι προς το καλό! 

Δυστυχώς, εκείνη τη στιγμή ακούστηκαν φωνές και βήματα από το μονοπάτι, τα οποία ανάγκασαν τον Γέροντα να πει στο πουλάκι: 

Άντε τώρα, πήγαινε, γιατί έρχεται κόσμος! 

Το σπουργιτάκι, σαν καλός υποτακτικός, έκανε αμέσως υπακοή και πέταξε ξανά στον ουρανό.

Από το βιβλίο: ''Η Ζωοφιλία των Αγίων και η Αγιοφιλία των Ζώων''

12:00 μ.μ.