Οι σκύλοι που εμφανίζουν διαβήτη δεν έχουν την ικανότητα να παράγουν ινσουλίνη ,η οποία είναι ορμόνη απαραίτητη για να λαμβάνει ενέργεια από την τροφή και να μεταφέρει γλυκόζη στα κύτταρα.
O διαβητικός σκύλος πάσχει μόνο από διαβήτη τύπου Ι ή όπως λέγεται ινσουλινοεξαρτώμενο. Αυτό σημαίνει ότι τα κύτταρα του παγκρέατος παράγουν αφενός ινσουλίνη βραχείας δράσεως, αφετέρου η ποσότητα δεν είναι επαρκής για να ρυθμίσει τα επίπεδα γλυκόζης του αίματος.
Επειδή αυτή η κατάσταση είναι πολύ σοβαρή-μπορεί να έχει θανατηφόρες συνέπειες-ο σκύλος πρέπει να...
λαμβάνει ινσουλίνη μία ή δύο φορές την ημέρα. Πολλοί ιδιοκτήτες σκύλων είναι απρόθυμοι να χορηγούν στο σκύλο ινσουλίνη και μάλιστα δύο φορές την ημέρα. Δυστυχώς, όμως, η θεραπεία του διαβήτη στον σκύλο γίνεται μόνο με ινσουλίνη και όχι με αντιδιαβητικά δισκία, όπως γίνεται στον άνθρωπο με ήπιο διαβήτη.
Επίσης, πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί με τη διατροφή του. Τα γεύματα πρέπει να είναι δύο, όσες και οι φορές που λαμβάνει την ινσουλίνη και μάλιστα τουλάχιστον μισή ώρα πριν την ένεση. Η τροφή του πρέπει να είναι εξισορροπημένη και πολύ προσεγμένη προκειμένου, να μην πάρει βάρος. Ακόμα, ο σκύλος απαιτείται να ασκείται, για να έχει όσο γίνεται καλύτερη ποιότητα ζωής. Τέλος, πρέπει να ελέγχει εκτός από τα επίπεδα σακχάρου και τις ουρολογικές λοιμώξεις που είναι συχνές σε αυτούς.
O διαβητικός σκύλος πάσχει μόνο από διαβήτη τύπου Ι ή όπως λέγεται ινσουλινοεξαρτώμενο. Αυτό σημαίνει ότι τα κύτταρα του παγκρέατος παράγουν αφενός ινσουλίνη βραχείας δράσεως, αφετέρου η ποσότητα δεν είναι επαρκής για να ρυθμίσει τα επίπεδα γλυκόζης του αίματος.
Επειδή αυτή η κατάσταση είναι πολύ σοβαρή-μπορεί να έχει θανατηφόρες συνέπειες-ο σκύλος πρέπει να...
λαμβάνει ινσουλίνη μία ή δύο φορές την ημέρα. Πολλοί ιδιοκτήτες σκύλων είναι απρόθυμοι να χορηγούν στο σκύλο ινσουλίνη και μάλιστα δύο φορές την ημέρα. Δυστυχώς, όμως, η θεραπεία του διαβήτη στον σκύλο γίνεται μόνο με ινσουλίνη και όχι με αντιδιαβητικά δισκία, όπως γίνεται στον άνθρωπο με ήπιο διαβήτη.
Επίσης, πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί με τη διατροφή του. Τα γεύματα πρέπει να είναι δύο, όσες και οι φορές που λαμβάνει την ινσουλίνη και μάλιστα τουλάχιστον μισή ώρα πριν την ένεση. Η τροφή του πρέπει να είναι εξισορροπημένη και πολύ προσεγμένη προκειμένου, να μην πάρει βάρος. Ακόμα, ο σκύλος απαιτείται να ασκείται, για να έχει όσο γίνεται καλύτερη ποιότητα ζωής. Τέλος, πρέπει να ελέγχει εκτός από τα επίπεδα σακχάρου και τις ουρολογικές λοιμώξεις που είναι συχνές σε αυτούς.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου